PDK-XOYBUN; wiha, di xizmeta, Kurd û Kurdistanê daye : Pirojeya Kurdistana Mezin, Pirojeyên Aborî û Avakirin, Pirojeyên Cand û Huner, Lêkolîna Dîroka Kurdistanê, Perwerdeya Zimanê Kurdî, Perwerdeya Zanîn û Sîyasî, Weşana Malper û TV yên Kurdistane.

M. Şerif MÜŞTAK

ŞEHÎDÊN HEWLÊR ALA SERXWEBÛN Û AZADÎYÊ NE !
4 ê miha Gûlanê li Hewlêr paytexta herêma Kurdistan li ber baregeha navxwe yî ji bo ser lêdana polêstîyê ko gelek xort kom bîbûn teqandina xwe kûjî çêbû. 46 Kurd şehîd û 71 Kurd birindar bûn e. Li gor agahîyan çalekî di şibê a 1 ê Sibatê 2004 li Hewlêr Samî Abdurrahman jî têde gelek kesên bi rûmet şehîd ketibûn. Ji bo malbatên şehîda û gelê Kurdistan dilêş mezine. Şehîd, û birîndar bedelê serxwebûn û azadîyê ne. Gelê Kurd kelha zilmê roxand. Rehma xûda li gora şehîdan, şefa ji bo birîndaran, sersaxî ji bo hemû malbat û bi taybet serokê PDK-I Meshod Berzanî re.

2 ê gûlanê di rûpelên internetan de sernivîsek a mi hebû „Eve dijmin, ma wextê fen û xapa ye?“ Bi rastî di Kurdistanî û Kurdewarîyê de fen û xap firseta didin dijmin, rêya neyaran rehnî dikê. Mam Celal bi Kurdistanî û Kurdewarîya Meshod Berzanî, bi peymana nav xweyî bû serokê Iraq. Fen û xap ne ji bo berjewendîyên gelê Kurdin. Kurd di bînin, bûyeran jî baş di şopênin. Pêwiste Mam Celal arîkarê Kurdistanî, Kurdewarî, Perlemana Kurd bi yekkirin, ji dil û can piştgirîya serokatîya M. Berzanî a herêma Kurdistan bê. Qoordînasyon û hevpeymana Kurd Mam Celal rûnandî ye ser kursîyê qesabê gelê Kurdistan. Mam li kursîyê bexda germnebe, bila ala behs li Kurda newê pêçan, al ala partîya behse ne ala gelên Iraqe. Ber bi jor hildana ala behs li Silêmanîyê gelê Kurd serbilind nakê, tevgera Kurd pê xwirt nabê, sîyaseta fiftî fiftî jî xirab e. Îrada gel ji her tiştî giringtir e, binzikê erda Kurdistan ji Kurda tijî şehîdin û çavên wa li dengê perleman e.

Hêzên li pişt va êrişan dagirkerên Kurdistan`in, armanc domandina şerê qirêj e. Bûyeran bi misilmanetîyê navdikin, çiqilên hêzên sîxurî ê qolonyalîstin. Ma Kurd bê olin? Ji tekoşîna Kurdistanê, Kurdên Başur û guhartinên herêmê ditirsin. Ji berxwedana Kurdistanîbûn û Kudewarî ditirsin. Ser leşkerê hêza erdê Yaşar Büyük anit di axiftina xwede di got „ Mafê meyê mudaxelê û gotinê li ser Iraq nîn, teror ji salê 1999 pêşdetir e û em mane li paş teror ê“ Ma ev çalekî nîşan a Artêşa Roma reş e ? Ma YNK û Mam Celal nabînin, ji nûve ala Beehs li ser tirbên Sehîda di hejênin, bila ji rexna jî hêrs nebin.

Bi gelenperî ez di her nivîsên xwe de di bêjim, divê karê hemu Kurdên li cîhanê parastin, pêşve birina destxistîyên başur bin, başûr serkeftina gelê Kurd û Kurdistan e. Giring e Kurd têkelîyên nav xweyî xurt bikin, bibin hêzek xurt û neteweyî. Ji bo piştgirî a başûr pêwistî bi hêzek e Kurdistanî, Kurdewarî heye û rola wê giringe. Hêzên Kurdistanî, kesayetîyên serbixwe û ronakbir bila vekirî rexna li YNK bikin, ko li dijî Kurdistanîbûnê û Kurdewarî yê bes sîyaseta partîzanî yê bikê.

Gelek Kurd ji jana dil, hêrsa Kurdistanî, Kurdewarî ya xwe li ser asayîş û tedbîran gazinda dikin. Hin kes ji ber ko dijminin, an ji ber ko ne dilxwazin li ser asayîş û tedbîrên li Kurdistan bi şêweyekî cida sansasyonan û dilsarîyan derdixin. Bila hemû dil bi êş, Kurdistanî û Kurdewar dilên wan di cihde bê ko careke dî dijmin nagihê armancên xwe. Xwedîyên sansasyon û dilsarîyan jî bi egerên xwe şa nabin. Pêşîyan gotî ye „ Dizî ji dêr û mizgevtan jî dibê“ Li başûr moralê gelê Kurd têk naçê. Di Kurdistan de tedbîrên ayîşê pir bi organîzasyon û disiplînin. Cîhan vê baş di zanê, moralê gel bilind e. Lê ko tedbîr çiqas hebin hewqas başti re. Kurd xwe asayîşa Kurdistana xwe di bînin. Fedekarî ya neteweyî gihaye nûqta herî li jor. Kurdên ji bo Kurdistana xwe, serxwebûn û azadîya xwe bi parêzin bûne bi milyonan, çavê tirsê nemaye û pêwiste ko nemînê.

Bila dayîk zarokên xwe bi lorînkirina cenga şerê dijminê xwe mezinkin. Çalekîyên li dijî gelê Kurd di Kurdistan de bûne nefret, nerazîbûn zêdetir dikê, bûwe sedema ko dilopên xwûnê ji devê gelê Kurd bi barê, hestê Kurdistanîbûnê û Kurdewarîyê zêdetirkir. Xwûna li Hewlêr paytexta herêma Kurdistan hat rijandin, xwûna Hemû Kurdên li dîyaspora, Anatolya, metropolên dagirkeran û her çar perçên Kurdên Kurdistanê ye, bi taybet xwûna gelê Kurd û Kurdistan e. Mejîyê Kurdistanî û Kurdewarî wê heyfa xwe vekê.

Wexta ko dagirker di sîyaseta dagirkerî de di xetimin, dest bi teroristîyê dikin. Di xwazin kîtla sifîl çav tirsandî bikin. Lê ev jî heyhate, bayê azadîyê sênc û sûrhên ko dijmin li dora gelê Kurd pêçabûn dane qetandin û di hilweşin. Weke zûrçikê di heyva adarê de, li Kurdistanê ji bin axa zêrîn derkevê, hewqas Kurdên serxwebûn û azadî xwaz derketine halê. Referandûma li Kurdistan mînak e…

Birêz û têkoşerê gelê Kurd Meshod Berzanî 5 miha gûlanê li Hewlêr, li ser encama li Hewlêr qewimî daxwîyanîyek da, got „ Azadî û serxwebûn bê bedel çênabê, serxwebûn û azadî bedel di xwazê, ji vê bonetê azadîyê qîmetê xwe heye“. ji ber ko bi karê xwe ewleye, ew bi ewleyî taxivê, wexta bi van gotinan di axivî mi gûhdardikir. Şerê sala 1988 şerê xwarkûrk kete xîyala mi, ko Meshod Berzanî bi şal, kofîk, çekên Pêşmergên qehreman di berde, li destên wî têlsiz çeper li dûv çeperan di gûhestin, komên pêşmerge qontrol dikirin, sewq û îdare ya şer bi şexsê xwe ko weke bavê xwe Mistefa Berzanî di Meşand û îdare dikir hate ber çavên mi. Weke serokê PKK ne li Şamê li ber tela bekçî, muxbir, zabitekê dewlet a Surî an li Imralî ji zabitên Roma Reş emir werdigirt.

Sêşem, 11 Gûlan 2005

M. Şerif MÜŞTAK
Serif.muestak@gmx.de