PDK-XOYBUN; wiha, di xizmeta, Kurd û Kurdistanê daye : Pirojeya Kurdistana Mezin, Pirojeyên Aborî û Avakirin, Pirojeyên Cand û Huner, Lêkolîna Dîroka Kurdistanê, Perwerdeya Zimanê Kurdî, Perwerdeya Zanîn û Sîyasî, Weşana Malper û TV yên Kurdistane.

Wekî tê zanîn li başûrê Kurdistanê Parlamena Kurdistanê piştî çend salan dîsa di roja pêncê meha dehan a sala du hezar û duduyan de li hev civiya û gelê me yê başûrê Kurdistanê li hev hatin.

Em kurdên Ewropa û tevahiya cîhanê bi vê yekê pir kêfxweş û serbilind bûn. Ev yekîtiya gelê me ya li başûr bila li her çar parçeyên Kurdistanê li gelê me pîroz be.

Ez ji gelê xwe yê başûr re serkeftin, serfirazî û serbilindiyê dixwazim. Lê belê tengasiyên başûrê Kurdistanê hê xelas nebûne. Divê em kurdên li Ewropa, Amerîka û li her derê cîhanê di kêşeya başûrê Kurdistanê de jî hîşyar bin. Çavê me li ser be. Ji ber ku talûkeyên li başûrê Kurdistanê hê xelas nebûne. Ev şans û îmkana ku piştî şerê Kendavê (xelîç) di sala 1991'î de kete destê gelê me. Ev şans û îmkan her gav nakeve destê me. Her çiqas kêmasiyên gelê me yên başûrê Kurdistanê hebin jî divê em tiştekî ji bîr nekin. Divê em baş fêr û fam bikin ku gelê me yê başûrê Kurdistanê ev yanzdeh sal in li başûr sebixwe ne. Dewleteke serbixwe îdare dikin. Kesên hinek ji cîhanê, rewşa dewletan û ji dîrokê fam dikin, baş dibînin ku dewlet û birêvebirin ne karekî rehet û hêsan e.

Lê gelê me li başûrê Kurdistanê di demek pir kurt de bi ser ketine û pir bi pêş ketine. Hemû saziyên xwe bi rê xistîne û ji Kurdistana me re xizmet dikin. Başûrê Kurdistanê dema di 1991’î de kete destê kurdan, Sedam Husên Kurdistan xera kir û hê jî Kurdistan canimî çû. Tiştê herî mihîm jî ev e ku dawîdorê başûrê Kurdistanê bi gurên har hatiye girtin. Eger ji destên wan were dê di rojekê de gelê me bifetisînin û ji holê (ortê) rabikin. Dewleta Tirk, Ereb û Faris her roj ji gelê me re astengiyan derdixin. Ew tu car naxwazin Kurdistanek serbixwe yan jî Federe çêbe. Ez li vir bangî hemû kurdan dikim û ji wan hêvî û gazî dikim bila vê rastiyê baş bidin ber çavên xwe. Divê em kurd li her derê bi serkeftina gelê me yên Başûr serfiraz bin û divê em di tengasiyê de her dem bi wan re bin. Di pêşerojê de hazir û amade bin, dibe tehlîkeyên mezin çêbin. Em jî bi awayekî dîplomatîk cîhanê rakin ser piyan û gelê xwe wekî berê bi tenê û bêxwedî nehêlin. Wekî tê xuyakirin Amerîka dixwaze hemû dewletên di konseya UNO’da îqna û razî bike û paşê li Iraqê bixe. Ez bawer im biryara UNO hebe yan jî tunebe Amerîka dê li Iraqê bixe.

Lê em kurd hê nizanin dawiya şer dê çawa be?

Dê sitatûyek ji Kurdistanê re çêbe yan na?

Pir mixabim di dîrokê de pir caran lîstok li ser gelê me hatine çêkirin. Îcar dê çawa be? Em hê nikarin bersiveke bi realîst bidin. Hêviya me hemû kurdan ev e ku sitatûyek ji bo Federasyona Iraq û Kurdistanê çêbe.

Lê ev çênebe û gelê me wekî berê dîsa bikeve negasiyê emê li Ewropa, Amerîka û li cihên din çi bikin?

Ji ber ku niha li her derê cîhanê mirov der heqa şerê Iraqê de hîşiyar in. Em dikarin bi hêsanî dengê xwe bidin bîhîstin.

Dema şer dest pê bike û di dawiya şer de ji kurda re sitatûyek bikêr ji bo çareserkirina kêşeya kurd dernekeve divê em li NEW YORK, WASHINGTON, LONDON, PARIS, MOSKOW, BERLIN û li paytextên din bêdeng nemînin. Eger em bêdeng bimînin ji bo welatê xwe û gelê xwe, ne dîrok vê carê me efû dike û ne jî em ji îro û şûn de dikarin xwe biparêzin. Em neçar in ku berpirsiyariya xwe ya li hember gelê xwe yê li başûrê welêt bi cih bînin. Wekî din tu alternatîfeke me tuneye.

FUAT AKPINAR

Bielefeld, 06.02.2003

Email: akpinar@t-online.de

Fax: 00495211366394