Hesar
 Seyid Feysel Moctevî
Hesar
Fikir
Fikrekî bikr
Bikrtir li Miryema Îsa
Û
Nû, taze
Tazetir , taze
Li piþ Hesar
Hesara bilinde Mêrdînê
Bi rêkek dûr
Û
Salan sed
Sobekî zû
Vekî hespekî baranê
Sivarek ser vekî Rojê
Li þerqa alemê hat der
Naverastê eser bû ev
Û
Xwe pirsî
Ku Kîme Ez
Heger Rojim
Heger nûrim
Heger ferzendê Þerqê me
Velatê min kude çûye?
Kude maye
Ne peydaye
Anku
Dibe zû hatibim
Û
Diya min nezanî bû ku Ez Kîme?
Bi lez hatim
Lev perîþan û bi derdim Ez
Ceger Xwînim
Bi deþtek sar û kevnar
Û
Bi nêzîkî kela Mîrî
Belek Qesra vî bapîrî
Li Mêrdînê Cizîrek xweþ
Qeraxa Behra Reþ hatim
Ku
Sîpel Sîpelan xew bû
Bi çavê sahilê vê da
Û
Bi kiþtî kiþtiyan esker
Eskerên nûrê
Di nav tarîtîya
Behra reþe bê bin
Diçon yek yek di pê hevde
Ku vinda bin ji nav tarîtiya reþda
Evî qurdakirin bê hed
Vekî yek ijdihayê bê der û peyker
Ji mevca nûrê serbazan
Erê lavo te termê van Þehîdên bê kifin
Li bin her xar û dirkê vî velatî
Mêze kir Mêze ?
Û
Ez hatim li vê behrê ketim þopan
Birîn bûm derbider bûm Ez
Ketim dû gel ku rakem xew
Xewek sengîn li ser gel bû
Û
Zorek zêde lazim bû
Sidayek berz û bê dawîn
Ku ker ket van guhêd xewda
Heçî wexta mi qîrîn kir
Û
Dengê xwe bilintir kir
Li nav tarîtîya þev da
Ketim nav mîx û bizmaran
Ku ser rêça mi danî bûn
Xofaþê peste bê derde
Þeva tarî
Bi alîkariya vî gelê xewde
Bilevre Ez bûme Rundik
Li ser kanyên velat barîm
Vekî barankî
Hûr barîm
Bi evrê reþ de hatim der
Ku bibme zerde kenyek xweþ
Û
Ser lêvê yetîmek jar û bê dayîk de
Rûnmexar
Bi xûna dil bikem landik
Ji biþkokê Gulistanê
Ku
Çavê gur nebînin xew
Neçilqît van Bihara xweþ
Bi lev ra Ez
Ceger Xwînim Hesarîme
Ji piþta vê Hesara kûr
Û
Bê deng û sida hatim
Seyid dêje tu xêyir hatî
Ezîzê min birayê min
Tu xêyir hatî li Mêrdînê
Û
Nûra nav û dengê te
Ne xamuþ bû
Bû tarîtî li Xuffaþan
Û
Per daye kurê kurdan û dunyayê eser kir ev
Tu Roj bûy rojekî roþen li esmanê þeva tarî
Li piþt Hissarê hatî der
Geþ bûy li nav vî asiman
Nûra xwe da nav penceran
Sînnûr û merzek bu neman
Ayîn û dînê curbecur
Vek nûra Islama mezin
Yan pakdîn zerduþtiyan
Kirne bira kirne xûþik
Ehzab û fikrên curbecur
Kirne mukemmil hevdu ra
Gêra derê van tefriqa
Bi top û tangên aþitî
Û
Kelhur û gor
Soran û lurên bavefa
Hevram û kurmancên bihêz
Zaza û badînên mezin
Bakûr û baþûra bi nûr
Li Rojhelatê ta cizîrê evretir
Bi hev anî li ser yek sifrikê danî
Bi lev ra van îro zanî
Ku milletke mezin bûn ev
Xudan ayîn û dîn bûn ev
Bi lehce û gûyiþanda devlemendin ev
Di mêjûya xwe de esl û neseb darin
Di Navîn Rojhelata me
Dîrokîne di gel cemþîd û key bûne
Xodêyê deshelat bûne
Xudan genc û velat bûne
Dizan nav yek þevek tarî
Birin genc û kulahê van
Û
Rêka jîn û ayînê
Bi Qernan
Qernê bê dawi
Li van tarî kirin , Tarî
Û
Ev kirne bêdest û pê
Bi hezaran evêd roþen
Kirin bêdadgeh zindan
Û
Çavê van dibestin ku nekev Rûjê
Û
Berxê van moselselvar
Didan ber diþne û kêran
Û
Mêjkê van didane marê Ehrîman
Û
Xûna van vekî Dicle
Bê dawîn bû li nav axa gulistanê
Hizaran Lale pê þîn bûn
Ku sor ken rûmeta dayê
Li nav vî ba û bahozan
Bidomîne vekî ava Furata xwe
Bilurîne biherke ku ji xelkê re
Bi fersengan li dîrukê nebe dawî
Tu xweþ dêjî birayê dil bi Xûne min
Û
Dengê te
Û
Dengê dil niþîne te bi her subhan
Li her malek ku navê vî bi kurdan ve girê dabit
Dibe zengil, dibe mêvan
Û
Îro em bi vê zengê li xew rabûn
Sirûda Kîme Ez ser kir
Mi xwe nasî, mi xwe nasî
Dizanim Kîme Ez lavo
Bajêrê Senendec li Li Rojhilatê Kurdistan ê
Ev helbesta li tarîxa 5.11.2004 li mailpera Avestakurd.net çap bûye
Seyid Feysel Mojtevî
sayedfaysal@yahoo.com
mojtavy@hotmail.com
Mafê Kopîkirin &kopîbike; PDK-XOYBUN; wiha, di xizmeta, Kurd û Kurdistanê daye : Pirojeya Kurdistana Mezin, Pirojeyên Aborî û Avakirin, Pirojeyên Cand û Huner, Lêkolîna Dîroka Kurdistanê, Perwerdeya Zimanê Kurdî, Perwerdeya Zanîn û Sîyasî, Weþana Malper û TV yên Kurdistane. Tev maf parastî ne. Weþandin:: 2004-12-29 (5424 car hat xwendin) [ Vegere ] | PRINTER |
Ev malper, herî bash, bi Avant Browser, tê xuyakirin...
Download !!! 
