Medeni Ayhan ( KURDOKYA ) : KÜRDISTAN ULUSAL DEVRIMCI DEMOKRATIK EMEKÇI IKTIDAR INISIYATIFININ ESAS ALDIĞI TEMEL ILKELER
KÜRDISTAN ULUSAL DEVRIMCI DEMOKRATIK EMEKÇI IKTIDAR INISIYATIFININ ( PÉŞDESTIYA IQTIDARA NETEWI ŞOREŞGERI DEMOKRATI KEDKARI KURDISTAN ) ( KURDOKYA ) ESAS ALDIĞI TEMEL ILKELER 1 - Kürt Ulusal Mücadelesi adına politika yapacak parti; ister açık, ister kapalı çalışma yöntemini tercih etsin, kendisini Kürdistan partisi olarak isimlendirerek, militan duruş ve çalışmayı esas alarak, eylemle gelişmek durumundadır. Her ulusal sorun gibi Kürdistan ulusal sorunu da; vazgeçilmez, devredilmez ve tartışılmaz değer ve hedefleri içerisine; vatan olarak Kürdistan topraklarını, Kürdistan uluslaşmasını ve Kürdistan halklarının diğer dünya uluslarıyla tam hak eşitliğine dayalı siyasal iktidar hakkını ( bağımsızlığı ) koyar. Bu nedenle, henüz bir örgüt veya parti olmayan inisiyatifimiz, kendisini Kürdistan Ulusal Devrimci Demokratik Emekçi Iktidar Inisiyatifi olarak adlandırır. Bu çerçevede, Kürt sorunu tabirini bilim ve politika alanında kabul etmez, Kürdistan sorununun varlığını esas alır.
2 - Ulus sorunu; gerek günümüzde, gerekse geçmiş tarihte, her zaman bir halkın ulusal varlığını kabul ettirip kurumsallaştırma, ülke (toprak) ve siyasal iktidarı sağlama sorunudur. Tam hak eşitliğine dayalı siyasal iktidar hedefinden, topraktan (ülkeden) ve ulusal kurumsallaşma temelinde uluslaşmayı derinleştirmeden soyutlanmış hiçbir yaklaşım, mücadele veya çözüm; yurtsever, ilerici ve devrimci nitelik taşıyamaz. Ülke ve siyasal iktidar hedefi olmayan her görüş ve yapı; gericidir, sömürgecilerle işbirlikçi ilişkilenmeye girmek ve sömürgeci statükoyu rutuş değişikliklerle birlikte devam ettirmede piyon olmak zorundadır. Siyasette bütün işbirlikçi yaklaşımlar gerici olmakla birlikte, en gerici ve en soysuz işbirlikçilik tarzı, hiç kuşkusuz sömürgecilerle kurulan işbirlikçiliktir.
3 - Kürdistan ulusal mücadelesinin çeşitli sorunları olmakla birlikte, en önemli sorunu; ulusal ve siyasal paradigmanın ülke, ulus, bağımsızlık üçlüsü temelinde devredilmez, vazgeçilmez, tartışılmaz esas değer olarak sağlam oturtulmaması ile güncel olarak savunulmamasıdır. Ulusal ve siyasal mücadele paradigmasının vazgeçilmez üçlüsü bütün ulusal mücadelelerin evrensel hedefidir. Ulusal ve siyasal mücadele paradigmasının ülke, ulus bağımsızlık hakkı çerçevesinde net savunulması bütün sınıf ve katmanların mücadelede birlik oluşturmasının ana zemini olduğu gibi, bu paradigmanın net savunulmasıyla zamansız ve gerçekliğe oturmayan fazladan bir taleple yolla çıkılmamakta, aksine güncel ve tarihsel olarak bütün ulusal mücadelelerin vazgeçilmez evrensel hedefi seçilmiş olmaktadır.Kürdistan ın dört parçaya bölünmüş ve paylaşmış olması bağımsızlık hedefinin seçilmesini daha da zorunlu kılmaktadır.Çünkü dört Kürdistan ve dört Kürdistan ulusu yoktur, bir tek Kürdistan ve Kürdistan ulusu vardır.Her parçanın yüzünü sömürgecisine dönüp dört devletle dört ayrı federasyon hedeflemesi bağımsızlığa nazaran gerçeklikten daha uzak olduğu gibi, bu eğilim sahiplerinin yüzlerinin ülkemizin diğer parçalarına dönük olmaması, Kürdistan a bir bütün olarak yaklaşmamalarından, Kürdistan ve Kürdistan ulusunun durum ve şartlarından kendi yaşamlarına bakma yerine, kendi kişisel veya ailesel yaşantılarının deliklerinden Kürdistan sorununa ve Kürdistan ulusuna bakmalarından kaynaklanır.Pratik dediğimiz politika, pratiğin el feneri ve teorik çerçevesi olan ideolojiden soyut olarak yapılamaz. Bu kesin gerçeklik olmakla birlikte, Ülkemize ve Kürdistan halklarına gerek içerden, gerekse dışardan yapılan dayatma ise, ya ulusal ideoloji ve politikadan yoksunluktur, ya da sömürgeci devletlerin resmi ideolojilerinin çeşitli referanslarını başka kavramlarla üreten, dönüştüren ve güçlendiren diğer bir yansımasıdır.Bu koşularda herhangi bir sınıfın ideolojisini geliştirip öne geçirmekten öte, başçelişkinin ulus sorunu olması nedeniyle, bütün ulusal kesim ve sınıfların birlik zemini olacak ulusal ideoloji ve politikayı geliştirip güncelleştirmeyi esas alıyoruz. Içeriden ve dışardan yapılan ideolojik dayatmalarla, çoğu zaman büyük aldatmalarla alternatif ulusal ideolojimizin kurumsallaşmaması için, bütün ideolojilerin reddine dayalı bir tanrı kelamının varlığı söz konusu olacakmış gibi yaklaşımlar geliştirilmekte, buna karşın gerici, işbirlikçi karakter gizlenmek istenmektedir. Ulus sorununda ciddi temellere oturmuş devrimci bir anlayışın varlığı kesin kopuşun sağlanmış olmasına bağlıdır.Bütün sağ sapmalar ve işbirlikçi eğilimler sömürgecilerin yaşam ve davranış tarzından, kültüründen, ideolojik politik değer ve referanslarından, sistemlerinden, ara sınıflara sunduklara bazı olanaklardan, yaşam alışkanlıklarından kesin kopuşu sağlamamak ile kesin kopuş temelinde gelişen çizginin gerektirdiği yada gerektireceği bedeli göğüslememekten kaynaklanır.Bu nedenle kesin kopuş yerine kesin kopuştan kaçış ortaya çıkmaktadır.Demokratik Cumhuriyetçilik adı altında devlet ile birlikte geliştirilen gericilik ve yozlaştırma dönemi; kaçışı ve kendini devletin kabul ve referanslarında tanımlamayı yoğunlaştırmaktadır.
4 - Insanlar, sınıfsal yada ulusal yabancılaşmaya uğramadıkları sürece, kendi sınıf ve ulus eğilimlerini yansıtan bir ideolojiye göre politik alanda hareketlenir. Her çözümsüzlük kadar, her çözüm anlayışı da, gerisinde bir ideolojik bakış taşır. Mevcut anlayışların bütünü de, bir ideolojinin etkisi altında ortaya çıkar. Kürdistan ulusunun diğer dünya uluslarına nazaran, en sıradan ulusal hak ve özgürlüklerden yoksun olduğu, çok büyük zulüm düzenlerinin altında inim inim inlediği ve 19 yüzyılın klasik sömürgelerinde(Örneğin Hindistan) varolan haklardan dahi mahrum bir durumda tutulduğu aşikardır.Bu nedenlerle Kürdistan Ulusal mücadelesi tartışılmaz ve devir edilmez temel değerlerini netleştirip içselleştirmiş bir ulusal ideolojiye(ulusal siyasal paradigmaya) ve bu ideolojiye paralel olarak bütün sınıf ve katmanların katılımını ve seferberliğini sağlayacak ulusal birliğe ihtiyaç duymaktadır.Ulusal Birlik temelinde pratik mücadele yaratmak, kurtuluşun ön şartıdır. Ulus, ülke, hak eşitliğine dayalı siyasal iktidar temel değer ve hedeflerdir, hiçbir koşulda bunlardan taviz verilemez, tartışma konusu yapılamaz. Hiçbir kişi hiçbir parti yada kongre bu değerlerin üzerinde düşünülemez. Kürdistan ulusal ve siyasal paradigmasının vazgeçilmez üç değeri olarak koyduğumuz ulus, siyasal iktidar ve ülke üçlüsüne dayalı ulusal çizgide yer almak koşuluyla; bütün toplumsal sınıf ve katmanlardan demokrat, liberal, her dinsel kökenden dindar, milliyetçi, sosyalist, komünist görüş sahipleri, (diğer bir ifade ile işçi-köylü-burjuva-esnaf-aydın gibi ulusal mücadelede çıkarını gören bütün sınıf ve kesimler) Kürdistan ulusal demokratik iktidar inisiyatifimize katılım sağlama olanağına sahiptir. Inisiyatifimiz, ulusal siyasal paradigmayı keskin şekilde oluşturmayı ve bütün ulusal sınıf ve katmanların ortak paydası olan bu çizgi temelinde işçi sınıfını, burjuva sınıfını, yoksul köylülüğü, esnafı, aydın ve dindar kesimini içermeyi ve bütün sınıf ve katmanların ulusal çizgideki birliğini sağlamayı esas alır. Ulus mücadelesi bütün toplumsal sınıf ve katmanların katılımına açık bütünsel bir mücadele ve birliği gerektirir.. Birlik çizgisi temelinde gelişmek, Kürdistan ve Kürdistan Ulusunun boylar, aşiretler, bölgeler, lehçeler, diller, dinler, mezhepler, etnik kökenler, sınıflar, siyasi görüşler, ailesel ve kişisel çıkarlar yada diğer farklılıklar temelinde iç çatışma süreçlerine çekilerek, birbiriyle uğraştırılıp yönetilmesinin ve tüketilmelerinin önüne geçmeye ve güç olmaya imkan sağlar..Bu durumda sömürgeci devletlerin yaratıp kullandığı toplumsal- tarihsel zaaf ve yaralarımız statükoya karşı güce dönüşür.Teorinin pratiği olan politika, legal alanda meşruluğunu esas alarak ilerleyecek bir oluşumda, güç üzerinden yapılır.Bu durumda politika; ideolojik, örgütsel, siyasi, eylemsel, kültürel.bilimsel, diplomatik unsurların toplamıdır.Güç olmadan ve yaratılan kuvvet üzerinden inat ve ısrarla zorlamadan, dünyanın keşif edilmemiş bütün doğrularının sahibi olanlar dahi, bölgesel ve uluslararası alanda muhatap alınamaz ve sonuca gidemez.Muhatap alınmak; güç olmaya ve ulusal mücadelenin vazgeçilmez üçlüsünü her alanda kararlılıkla savunmaya bağlıdır. Inisiyatifimiz bu çerçevede birliği ve güç olmayı zorunlu görürken, evrensel ve tarihsel olarak her zaman geçerli olan ulusal ve siyasal mücadele paradigmasının üç vazgeçilmezi olan ülke, ulus ve hak eşitliğine dayalı siyasal iktidar üçlüsünü hedef ve amaç olarak görmeyen birey ve kesimleri ise, kendi çerçevesinin dışında, buna karşın ise sömürgeci düzen ve ideolojik çerçevenin ise içerisinde görür. Inisiyatifimiz; gerek yerel, gerekse evrensel ve tarihsel açıdan kendisini hiçbir ulusal ilke ve çerçeveye dayandırmayan yurtsever- devrimci bir birliğin olmayacağını ortaya koyar. En geniş çerçevedeki birlik bile; zorunlu olarak vazgeçilmezler temelinde birleşmekten ve ortak paydayı ilke kabul etmekten doğacaktır.
5 - Inisiyatifimiz, ülke, ulus ve diğer dünya uluslarıyla tam hak eşitliğine dayalı siyasal iktidar amaç ve hedefine yönelen bütün kesim, sınıf ve anlayışlara açık olduğu gibi, kendi dışındaki inisiyatif, örgüt veya partilerden de ulus, ülke ve iktidar üçlüsünü vazgeçilmez değer olarak kabul edip, bu değerleri amaç ve hedef olarak nitelendiren her oluşumla güç ve eylem birliğine gidebileceğini ve bu esaslar temelinde bir kongrenin çatısı altında olabileceğini, ayrıca bu esaslar temelinde bütün parçaların üstünde bir konseyin yada kongrenin de gerekli olduğunu ortaya koyar. Bu nedenle inisiyatifimiz, tek partide ulusal ve siyasal mücadele paradigmasının vazgeçilmez üçlüsünü esas alarak, ulusal birliği sağlama olanağının olmaması halinde, Kürdistan'ın her bölgesinde temel vazgeçilmez değer olan ülke, ulus ve siyasal iktidar çizgisinde olmak üzere, birer kongrenin varlığını gerekli görür. Bölümlerin birbiriyle koordinasyonunu açısından, bütün bölgeleri kapsamak üzere; bir konsey veya üst kongrenin de gerekli olduğunu ortaya koyar..
6 - Inisiyatifimiz, Kürdistan'ın, emperyalistler ile yerel işbirlikçileri olan sömürgeci-faşist Baasçı Suriye, sömürgeci-faşist Irak'taki Baas rejiminin kalıntıları, fundamentalist-ırkçı-sömürgeci Iran ve emperyalist-sömürgeci-faşist Türkiye devletleri arasında bölünüp ve parçalanmasına dayanan statükonun kırılıp ortadan kaldırılmasını, Lozan ve bunun bir parçası olan Sadabat paktı sisteminin lağvedilmesini sömürgeci statükonun ortadan kaldırılması ve ezen milliyetlerin gericilik ve milliyetçilikten sıyrılıp demokrat insanlıkla tanışması ve özgürlük için zorunluluk saymaktadır. Kürdistan halkları(Kürt, Asuri(Sürani, Keldani, Nasturi), Ermeni, Mehelmi), birlik ve özgürlüklerini yaratmak için, kendi özgücüne dayalı mücadelesini ortaya koymak zorunda olduğu gibi, günümüzün uluslararası konjonktüründe diğer emperyalist devletler ile emperyalist, faşist ve sömürgeci devletler arasındaki çelişki ve çatışmalardan da yararlanmak zorundadır. Sömürgeci-faşist, devletler ile kapitalist, emperyalist devletler arasındaki çatışma ve çelişkilerde taraflardan birinin politikasının yedeği ve askeri olmayı değil, vazgeçilmez hedefleriyle politika yaparak, mevcut durumdan yararlanarak, aradan sıyrılmayı ve sadece kendi mücadelesi için bedel ödemeyi esas almalıyız. Birinci Dünya Savaşında somut olarak yaşandığı şekliyle sahte kardeşlik edebiyatı üzerinden, sömürge alanındaki devletlerle ittifak üzerinden hareket edip, kullanılmış bir piyon olmaktan ve ortaya çıkan çelişki ve olanaklardan yaralanmamaktansa, bir taraftan kendi mücadelemiz ile olanak yaratmak, diğer taraftan doğacak şart ve imkanlardan ustaca yararlanmak esastır. Politika bir açıdan kendi gücüyle imkan yaratmaksa, diğer açıdan ortaya çıkan dış çelişki ve olanaklardan yararlanabilmektir. Bu çerçevede Insiyatifimiz, Kurdistan yurtseverlerinin içeride ve dışarıda, başkalarının ad ve hesabına bedel ödemesini veya bırakuji pratikleriyle birbirine düşmesini lanetler.
7 - Inisiyatifimiz, yakın zamana kadar örnekleri görülen ve bugün dahi Türk Genelkurmayının kullandığı ve yönlendirdiği Apo aracılığıyla güncelleştirilmek istenen Kürdistanlılar arası çatışma ve savaşlara karşı olduğu gibi, başka grup ve partilerden kaynaklanabilecek her türlü bırakuji pratiğine ve Kürtler arası iç çatışmaya da karşıdır. Inisiyatifimiz, Kürtler arası iç çatışmaya ve bırakuji pratiklerine yol açmayı ajan pratik olarak değerlendirir. Insiyatifimiz, vakti zamanında bütün anlayışları işbirlikçi ajan ilan eden ve istisnasız bütün çizgilerin savunmaya dahi büyük utanç duyduğu bir noktaya düşmüş olmalaına rağmen Demokratik Cumhuriyetçilerin alternatif ve eleştiri kabul etmeyen provakasyoncu ve komplocu tutumlarıyla birlikte, bunlara karşı mücaddelesini ideolojik politik mücadeleyle sınırlar.
8 - Inisiyatifimiz, Güneş Dil Teorisi ve Türk Tarih Tezi ile Kemalist devletin 83 yıllık politik-pratik-bürokratik uygulamalarını birlikte değerlendirerek; Kemalizmin faşizm olduğunu ve bu faşizmin Türkiye Cumhuriyeti devletinin kuruluşu, kurumsallaşması ve yapısında cisimleştiğini tespit eder. Bu nedenle Türkiye'deki faşizmin klasik faşizmden farklı olarak gerçekleştiğini ve pratik faşizmde görüldüğü gibi herhangi bir buhran döneminde gerici ve ırkçı bir düzen partisinin iktidarı kuşatıp devletin niteliklerini değiştirme imkanının bulunmadığını, TC deki faşizmin devletin kuruluşunda ve yapısında cisimleşmesi nedeniyle sürekli faşizm şeklinde devam ettiğini ve faşist partilerin devlette cisimleşen faşizmin bir payandası durumunda kaldığını değerlendirir. Inisiyatifimiz, Türkiye'de siyasal iktidarın yükseldiği dönemlerde darbeler yoluyla açık faşizmin uygulama bulduğunu ve siyasal hareketin yenildiği veya geriye çekildiği veya kendisini hissettirmediği zamanlarda ise politik ihtiyaçlara göre ve konjonktürel olarak örtülü faşizmin uygulamaya geçirildiği düşüncesindedir. Kemalist iktidarın 83 yıllık tarihi değerlendirildiğinde; kısaca örtülü ve açık faşizm uygulamalarının birbirine dönüştürülerek sürekli faşizm şeklinde devletçe uygulanmasıdır. Inisiyatifimiz 12 Eylül faşist darbesinin ise, bütün kurum ve kurallarıyla devam ettiğini ve bugüne kadar başkaca bir darbe yapılmadığını, arada kimi kesimlerce darbe şeklinde nitelendirilen bazı politik uygulamaların 80 darbesinin kendi içerisindeki bir kabarması ve bir tür gelgiti olduğunu tespit eder. Inisiyatifimiz, bir devlet geleneği oluşturmayan ve tarihsel bir geçmişi bulunmayan Suriye Baas ve Irak Baas rejimlerinin, yanı başında kurulan daha genelleşmiş ve kurumsallaşmış Basçılık olan Kemalizmin, ideolojik ve politik uygulamalarının Baaş kadrolarınca alınıp kopyalandığını ve Güney Kürdisatn ile Batı Kürdistan da uygulandığını, sonuç itibariyle Basçı Irak ve Basçı Suriye devletlerinin de aynı şekilde faşizmi devlet yapısında ve kurumsallaşmasında cisimlendirdiklerini ve sürekli faşizm şeklinde devam ettirdiklerini değerlendirir. Iran'da, gerek Mahabat Kürt Cumhuriyeti'nin kuruluşu, gerekse öncesi ve sonrası tarihlerdeki Kürt ulusal mücadelesinin dayatma, kazanım ve kabul ettirmeleri yanında, Sömürge alanındaki topraklarda Kürtler dışında, Azeri, Beluci, Huzistan Arapları gibi önemli nüfusları olan çok sayıda değişik ulusun varlığı ve yer yer ümmetçi yaklaşımın varlığı nedeniyle, Türkiye ve Baaşçı Irak, Suriye deki gibi ülkelerdeki katı faşizm uygulanmasa da, özünde devletin yapısında ve kurumsallaşmasında faşizan-ırkçı ve fundamentalist rejim kendisini devam ettirmektedir. Bu devletlerin emperyalizmin uzlaşması ve olur alması çerçevesinde kuruluşuyla, Kürdistan daki sömürgeciliğin statüko ve sistem olarak ortaya çıkışının birleşmesi nedeniyle, Oratadoğu daki faşizmin devletlerde cisimleşmesi ve kurumsallaşarak bugüne kadar devam etmesinin temel sebepleri arasında Kürdistan ın boyunduruk altında tutulmasını sayabiliriz. Adı geçen ülkelerdeki faşizmin ekonomik alt yapısında yarı feodal yarı kapitalist bir zemin üzerinde katı devlet kapitalizminin kurulmuş olmasıdır.. Kürdistan Uluslararası bir sömürgeye dönüştürülerek emperyalizmin oluru ve icazeti altında söz konusu sömürge sistemi kurulmamış olsaydı, Kemalizmin, Baasizmin ve Fundamentalizmin devletin resmi ideolojisi olarak devamı da olanaklı olamazdı. Hatta adı geçen devletler bile, ilkel sermaye birikimi döneminden kalma yarı kapitalist-yarı feodal yapı üzerinde ortaya çıkan bu ideolojilerin yakın döneme kadar devamına tahamül edemezdiler. Sömürge sistemi bu ideolojilere ve bu ideolojilerde sömürge sistemine ihtiyaç duymuştur. Iran fundamantalizmi dahi emperyalizmin yeşil kuşak politikası çerçevesinde otaya çıkmıştır...Kürdistan ın kuruluşu Ortadoğu da faşist devletlerin resmi ideoloji ve politikalarının ve statükonun çöküşü demektir.Faşişt sömürgeci sistemin parçalanması, Ortadoğu daki gericiliğin aşılmasıdır, kültürel, siyasi, ideolojik, ekonomik, bilimsel, sınıfsal gelişimin önünün açılmasıdır.Türk, Arap ve Fars gericiliğinin hemen hemen bütünü, Kurdistan ı sömürgeleştirmenin ve sömürge sistemini devam ettirmenin bünyesinden doğmaktadır.Kürdistan ın her parçasının bağımsızlaşması, halklar ve emekçiler arasındaki ön yargının, gericiliğin ve sosyal şovenliğin, büyük devlet ve millet şövenizminin ve bencilliğin ölmesine, buna karşın dayanışma yardımlaşma, demokrat ve emekçi değerlerle tanışma ve emek mücadelesini konu edinme sürecinin başlamasına yol açar.Bu tür bir gelişme büyük bölümü kendi burjuva devletlerinin işbirlikçisi olan ezen ulus solculuğunun bu durumdan kurtulmasına ve sahte kimliklerini aşmalarına imkan verir.. Ulusları Kendi Kaderini Tayin Hakkı; gerek burjuvazinin devrimci sürecinde, gerekse Sosyalizim de vazgeçilmez değerdir. Biz Sömürge olan ve diğer bir değişle devletini kurma hakkı engellenen her ulusun, kendi ulusal topraklarında devletini kurma hakkına ilkesel olarak yaklaşıyor ve savunuyoruz. Şu veya bu gerekçeyle bu hakkı soysuzca lafazanlıklarla boşa çıkarma pratiklerini veya teorilerini ise, egemen ulusun çıkar kaygısından kaynaklanan kokuşmuş kir ve gericilik olarak değerlendiriyoruz.
Burjuvazi önce Wilson un ilkeleriyle, daha sonra Birleşmiş Milletlerin Ulusların Kendi Kaderini Tayin Hakkı Sözleşmesiyle boyunduruk altındaki her halkın kendi devletini kurma ve kendisinin yönetme hakkını getirirken, Sosyalizim ise, bunun teorisini daha önce ortaya koymuş ve pratiğini derinleştirerek geliştirmiştir. Bir halkın boyunduruktan kurtulma ve kendi devletini kurma hakkını kullanmak için verdiği mücadele uluslararası hukukta Zülme Karşı Direniş Hakkı çerçevesindedir. Bu haktan daha meşru ve daha üstün herhangi bir hak ve hukuk yoktur. Bu nedenle Kürdistan ın, Filistin in, Dafor un, Belucistan ın, Huzustan ın, Azeristan ın, Bask ın, Irlanda nın, Korsika nın vs bağımsızlık hakkını savunuyoruz. Faşist sömürgeci ideolojiler ve sömürgeci statüko ortadan kaldırılmaksızın, halkların ırkçı veya milliyetçi insan olmaktan çıkıp, demokrat insanlıkla tanışması ve kardeşliğin hukukunu yaratması olanaklı değildir.Kız alıp vererek, çoğalarak yan yana veya iç içe yaşayarak kardeşliğin kendiliğinden varolduğunu söylemek, faşist sömürgeci düzenin gerici ve aptalca bir argümandır. Bitkiler de ürüme, çoğalma fonksiyonlarını türdeş olarak gerçekleştirir. Hayvanlarda ilişkilenmekte, üremekte, çoğalmakta, iç içe veya yan yana yaşayabilmektedir. Faşist Sömürgeci argümanın kardeşliği; kendisini emekçilerin kardeşliği, din kardeşliği, sermaye kardeşliği gibi hangi kılıf içinde sunarsa sunsun, özünde sahtedir, gerçek kardeşliğin kuruluşu önünde de engeldir. Bu kardeşlik yaygarasının hayvanların veya bitkilerin yaratabildiği kardeşlik kadar olduğunu, hatta ondan daha geri olduğunu düşünüyoruz. Kardeşlik ve özgürlük gibi değerler, çaba emek ve mücadeleyle her an yeniden yaratıldığı sürece ve kardeşliğin ilke ve esasları eşitlik hukuku temelinde oluşturulduğu zaman vardır. Kardeşlik ve özgürlük gibi değerler kendiliğinden ve tanrı vergisi olarak varolmadığı gibi, evlenme ve iç içe yaşamayla da varolamaz. Bir halkın sömürgeci statükoya karşı direndiği yerde, ezen ulusun halkı, ezilen ulusun kendi kaderini tayin etmesi için kendi devletine karşı aynı saflarda mücadele etmiyorsa, kardeşliğin yaratıldığından ve kardeşlik hukukunun öğrenildiğinden hatta en basit düzeyde anlamının bilindiğinden dahi söz edilemez. Bu tutumu göstermeyen Sömürgeci devletler halkının ;devletleri ve devletlerinin sistemi kadar gerici olduğunu ve bu nedenle devletlerinin gericiliğiyle birleştiğini ve kardeşliğin hukukunu tercih etmediğini, hatta en basit düzeyde dahi kardeşleşmenin hukukunu bilmediğini düşünmelidir.Fransızlar, Cezayir in bağımsızlığı için Sartr gibi aydınların öncülüğünde yürümeye başladıkları zaman, ırkçı veya milliyetçi insanlıklarından kurtulmaya başlayarak, gericilik yerine kardeşleşmeyi ve bunun pratik hukukunu oluşturmayı tercih etmişlerdir.Kardeşlik varsa böyle vardır, kardeşlik oluşturulmak isteniyorsa böyle oluşturulur.
9 - Emperyalizmin varlığının temel kıstası tekelleşen bir ekonomiye sahip olması ve tekellerin ulusal sınırlara sığmayarak kendilerini dışarı taşırmasıdır. Çağdaş emperyalizm, özünde kapitalizmin gelişme çağında ve kapitalizmin bir üst aşaması olarak ortaya çıkmakla birlikte, Türkiye Cumhuriyeti'nin üzerinde bulunduğu ve devamı olduğu Osmanlı Imparatorluğu, Iran ın devamı olduğu Iran Sefavi devleti ve Arap Baas Devletlerinin tarihsel olarak kendilerini dayandırdıkları Ebbasi ve Emevi Devletleri ise feodal dönemin emperyalist devletleridir. Artı ürün için yapılan savaşlar, ülke ve hazine yağmalamaları ve fethedilen diğer ülke halklarının orduya asker vermeye, toprak ürünleri ve hayvan vergisi ödemeye zorlanmaları olguları karşısında, söz konusu devlet ve imparatorlukların feodal dönemin sömürgeci ve emperyal gücü olduğu da tartışmasızdır. Tekelli Türkiye, emperyal ve sömürgeci Osmanlı imparatorluğu nun bir devamı olarak kurulurken, emperyalizmle vardığı uzlaşma ve işbirliği çerçevesinde elindeki sömürge topraklarından Kuzey Kürdistan'ı tutabilmiştir. Iç ve dış tehditler nedeniyle 1930'lu yıllardan sonra kurumsallaşma ve toparlanma sürecini yoğunlaştıran Türkiye, 1974 yılında emperyalizmin perde arkası desteğiyle bir partner olarak gerçekleştirdiği Kıbrıs Harekatı ile ilk emperyalist pratik hareketlenmeyi geliştirdi. Bugün itibariyle NATO'da ikinci askeri güç olan Türkiye'nin; Afganistan, Balkanlar, Somali gibi pek çok yerde diğer emperyalist devletlerle birlikte asker bulundurarak ISAF komutanlığını dönüşümlü yapama karşılığında bu ülkelere tekellerini de taşıdığı ve pastadan pay aldığı görülmektedir. Türkiye Cumhuriyeti'nin kurduğu Karadeniz Paktı ve Türki (Kafkas devletlerine) devletlerle, Avrupa Asya ve Afrikaya yayılan tekelleri ve Türkik olarak adlandırdıkları cumhuriyetlerde iktidarı değiştirmeye yönelik operasyonları ile dayandığı büyük nüfus ve siyasi güç emperyalist niteliğini tamamlayan diğer olgulardır. Bütün tarih boyunca; herhangi bir devletin nakdi mali sermayeyi elinde bulundurup dolaştırmakla emperyalist güç olmaya başlaması pek görülmeyen bir yandır. Emperyalizmin de kendi içerisinde aşamaları vardır. Emperyalizimin ilk aşamasının en temel göstergesi, ekonomik sistemin tekelere kavuşması ve tekelli olmasıdır. Türkiye'nin tekelleri güçleri ölçüsünde her devletle iş yapmakta ve Avrupa pazarı dahil her devlette bulunmaktadır. Türkiye'nin sadece Avrupa'ya sattığı otomobil sayısı yıllık olarak 500.000'in üzerindedir. TC nin meslek liselerinde bile otomobil ve beyaz eşya üretilebilmektedir. TC kendi tersanelerinde gemi yaparak satabilmekte ve çeşitli ülkelere silah satarak orduların modernizasyonunu gerçekleştirebilmektedir.Inşaat malzemelerinin üretim ve satımıyla inşaat ve taahhüt işlerinde dünyada birinci sırada olan TC tekelleri, tekstilde Çin den sonra ikinci sıradadır. Koç, Sabancı, Oyak, Eczacıbaşı, Ihlas, Doğan, Tepe, Gama, Tav, Özaltın, Çukurova gurubu, Karamehmet holdingleri gibi tekel ve tröstleriyle beş kıtada uluslar arası şirketlerle ortaklık yapabilmekte veya kendi başlarına iş görmektedirler. Türkiye bu emperyalist yapısı yanında Iran, Suriye ve dağıtılan Irak Baas iktidarı ile birlikte Kürdistan'ı bölüp paylaşarak ve kendi kurum, pazar ve Idari, siyasi, askeri yönetim güçlerini sömürgede kurumsallaştırarak, yöneten diğer bir sömürgeci devlet durumundadır. Borçlanmış olmak, yada nakdi sermeye sıkıntısı çekmek, bir devletin emperyalistleşmediğini göstermez.Rusya, Japonya ve Amerika nın da borcunun bulunduğu, Amerika nın bütçesinin de açık verdiği bilinen olgulardır.Ancak bu durum, adı geçen devletlerin emperyalist aşamada oldukları gerçeğini değiştirmez. Emperyalist önderlik durumunda olan Amerika ya kaşı Çin ve Rusya nın birlikte ve Fransa ile Almanya nın da bazı devletlerle beraber hareket etmesine rağmen, diş geçiremez dururumda olmaları Fransa nın, Almanya nın, Çin in, Rusya nın, Ingiltere nin, Kanada nın, Ispanya nın, Italya nın, Japonya nın ve Türkiye nin emperyalist olmadığı anlamına gelmez. Amerika ulaştığı ekonomik, teknolojik ve askeri güç ile bugünün Roma sıdır. Roma nın karşısında dengeleye bilecek bir Kartaca vardı, ancak şu an itibariyle ABD nin karşısında dengeleyebilecek bir devlette yoktur. Ancak her yükselişi takip eden bir duraklama, gerileme ve çözülme de vardır..Türkiye asgari düzeyde Ispanya ve Italya düzeyinde emperyalist bir devlettir, emperyalizim için kıstas olan tekellere, askeri ve siyasi güce sahiptir.Bir devlette tekelli aşamaya geçiş, emperyalist aşamaya geçiştir.Türk devleti tekelli devlettir, emperyalist devlettir.15-20 yılla yayılan düşük yoğunluklu savaşın hazineyi boşaltmasına ve ekonomiyi büyük ölçüde frenlemesine rağmen bu aşamadadır.TC nin tekelleri özellikle inşaat, tekstil, otomotiv beyaz eşya sektörlerinde dünya pazarında diğer tekellerle yarış hallindedir.Bugünkü TC emperyalizminin tarihsel alt yapısı feodal dönemin yayılmacı devleti olarak artı ürün vergi ve asker alma yoluyla emperyalistleşen 600 yıllık Osmanlı Imparatorluğu dur.Osmanlı Imparatorluğu, emperyalistler arası savaşta en güçülü emperyalist delet olarak gördüğü Almanya ile paylaşım savaşına katılırken çözülmüştür.TC cözülen Imparatorluğun devamı olarak ancak yeni büyük emperyal güç olan Ingiltere ve Fransa ile uzlaşma ve işbirliği temelinde Lozan la kurulmuş ve bu işbirliği temelinde Izmir de Iktisad kongresi yapılarak devlet kaptalizmini kurmak için kararlar alınmıştır.Ikinci dünya savaşının sonucunda Ingiltere inin eski gücünü kaybetmesi ve ABD nin taze emperyalist bir güç olarak ortaya çıkması nedeniyle, bu tarihten sonra TC nin Amerika nın Ortadoğu daki partneri olmuştur.Osmanlı dan sonra, TC nin 1974 te Kıbrıs a girmesi, Kemalizmin ve Türklerin ilk emperyalist yayılma pratiğidir.Türk Mukavemet Teşkilatlı(Tugayı), adanın sahipleri olan Rumları proveke etmede ve daha sonra katletmede kullanılan kontrgerilla örgütlenmesidir.Emperyalizim teknlojik devrim, bilgisayarın ekonominin her alanında kullanımı, otomasyon ve yoğunlaşan sermaye ile sermayenin dolaşım ve aktarım gücü nedeniyle ikinci ve üst aşamasına geçerken, dünyadaki klasik sömürgeciliği tümden tasfiye etmekte ve bunun yerine hakların daha sert tarzda tepkisini çekmeyecek yeni sömürgeciliği yerleştirmede kararlı olduğundan, diğer stratejik müttefikleri Ingiltere ye ve Israil le dahi bu ihtiyaç çerçevesinde Irlanda ve Filistin sorunlarını çözmelerini salık verdiğinden, diğer partneri TC ve diğer Kürdistan sömürgecilerine de aynı yaklaşımı götürmekte, ancak TC katı sistemlerinde ısrar ederek direndiğinden, stratejik mütefiklik ilişkisinde, mazlum Kürdistan halkının yararlanması gereken çelişkiler ortaya çıkmaktadır Uluslar arası sermaye, alt yapıda katı devlet kapitalisti ve bürokratik üst yapıda ise faşist yada ırkçı veya katı milliyetçi siyaset ve ideolojileri klasik sömürgecilikle birlikte tasfiye etmeye yönelirken, yeni sömürgeciliği yayıp kurumsallaştırmayı esas almaktadır.Uluslararası sermaye, bir sömürge ülkede kendisinin veya partnerlerinin kendi vali ve kaymakamlarını, askeri kurumlarını, siyasi kurumlarını(partilerini meclisini) yerel pazarını, eğitim kurumlarını kurumsal olarak bulundurarak klasik sömürgeciliği devam ettirmek ve savaşlara neden olan bu yapı nedeniyle halkların tepkisini çekmek, diğer bir değişle sermayenin yatırım ve dolaşım istikrarını ortadan kaldıran bölgesel savaşların sür git devam ettirmek yerine, her ülkenin sadece ekonomisini etkileme veya belirlemeye dayanan yeni sömürgeciliği esas almaktadır.Bu durum birinci çelişkiyi oluştururken, ikinci çelişki ise Irak savasında bölüşüm ve paylaşım şartlarıyla Lozan ve Sadabat Paktı sisteminde anlaşamamış olmalarıdır.Uluslararası sermaye Lozan ve Sadabat Paktı sisteminin kabulü hallinde Ortadoğu daki sömürge ulusların bütününü karşısına alacağını, sermayenin yatırım ve dolaşım istikrarı için gereken istikrarın bölgesel çatışmalar nedeniyle sağlanamayacağını, günümüzde hantallaşan ve gereksizleşen klasik sömürgecilik yerine, yeni sömürgeciliğin sonucu olan üst yapıda(ekonomide) ve at yapıda(siyaset ve ideolojide) liberalizmin getirilemeyeceğini, üst yapıdaki katı milliyetçilik ve alt yapıdaki katı yerel kapitalizmin devamı hallinde Çin ve Rusya nın önünü de kesemeyeceklerini ve Birinci dünya savaşında Ingiltere ve Fransa nın kurmuş olduğu emperyalist statükoyla oynamadan herhangi bir değişiklik yaratma imkanı olmadığını imkanı görmektedirler.Bu durumu bazı kesimleriyle TC de anlamış görünmektedir.Bu nedenle TC emperyalizmi, üç emperyalist kamp olan ABD-Ingiltere- Kanada ile Çin-Rusya ve AB (Fransa-Almanya-Ispanya) arasındaki çatışma ve taraflaşmada hangi kampta olacağına kesin kararını vermemiş gözükse de, ana eğiliminin AB ye dönük olduğu gibi, Suriye ve Iran ı ayakta tutmaya, öte yandan Güney Kürdistan ı istikrarsızlaştırmaya yönelerek, Genel Kurmayın kullandığı Apo aracılığıyla PKK yi ve PKK aracılığıyla da paralel kurumlarını Kürt halk muhalefetini denetim altında tutup saptırma ve yozlaştırmayı esas aldıkları görülmektedir.AB kampında olmak, aynı zamanda ABD yi de red etmemek ve ona da yakın durmaktır.Üç emperyalist kampta, emperyalist TC nin ordusundan, siyasi ve ekonomik gücünden yararlanmak için yanlarına almak istemektedir.TC ise, paylaşımda zayıf kalmamak ve sattükosunu da korumak ve etkili bir role sahip olmak için bütün olasılıkları değerlendirerek sürece ilerlemektedir.AB nin ulusal sorundaki çözümü bireysel haklar temeline oturduğundan kolektif siyasal haklar içermediğinden ilkin 1950 lerde temelleri atılan AB hedefine ağır aksak ta olsa ilerlemeyi tercih eder gözükmektedir.Günümüzde TC emperyalizmi, Kürdistan ı Ingiliz ve Fransız emperyalizmin onayı ve icazetiyle paylaştığı diğer sömürgeci yerel devletler ile birlikte; Ülkemizin yer altı yer üstü zenginliklerimizi kendi ekonomilerine transfer ederek, yan bir satış pazarı olarak kullanarak, halkımızın emek gücünü metropollerine göçertip kendileri için ucuz emek gücü olarak ekonomilerine artı değer transferi yaparak, sonuç itibariyle halkımızın yoksullaştırılması üzerinde kendi metropollerinde zenginlik yaratarak sömürgecilik yapmaktadırlar. Sömürge sistemlerini ayakta tutmak için, Kürdistan da ki geri soso ekonomik yapıyı ve geri işbirlikçi feodal komprodor burjuva sınıf ve kesimleri de ayakta tutmaktadırlar. Kürdistan, uluslararası bir sömürgedir ve dünyanın en son klasik sömürgelerinden olduğu gibi, bazı yanlarıyla bir klasik sömürgede(örneğin Hindistan, Cezayir, Vietnam vs) gözükmeyen zulüm ve kısıtlamalara dahi maruz kalmaktadır.. Kürdistan'daki sömürgecilik statüsü ve statükosu ortadan kaldırılmaksızın, Ortadoğu halklarının kardeşlik, özgürlük ve barış gibi değerlerle gerçek anlamda tanışması ve Kürdistan Ulusunun özgürleşmesi ve bölgesel ırkçılık ile gericiliğin kırılması olanaklı değildir.
10- Sonuç itibariyle, güncel olarak var olan uluslararası konjonktürde, emperyalist devletlerin ve emperyalist devletlerin sahip olduğu uluslararası sermayenin ihtiyaç duyduğu; *sermayenin istikrar içerisinde yatırımı ve dolaşımı hedefleri* ile emperyalizmin işbirliği içerisinde yaratıp desteklediği ve kimisiyle stratejik müttefiklik düzeyinde ilişkisini sürdürdüğü devletlerin, emperyalist sermayenin ikinci aşamasındaki ihtiyaç ve politikaları yerine, sömürgedeki klasik statüko ve ırkçılığını eski argüman ve klasik sömürgecilik üzerinden muhafaza etmeye yönelen tutumları karşı karşıya gelmektedir. Emperyalist önderliğin karşısında denge güç olan Sovyetlerin ortadan kalkmasından sonra, klasik sömürgeciliği her alanda tasfiye etmeye yönelmesi ve yeni sömürgeciliği her noktada kurumsallaştırmaya yönelmeleri ile partnerlerinin ve diğer sermayedar sömürgeci devletlerin temel referansları çatışma noktasına gelmeye başladı. Bu çelişki günümüz itibariyle şiddetlenmektedir. Emperyalist odakların ve emperyalist önderliğin petrol, doğal gaz (Enerji hatlarını) denetim altına alma, birbirini kuşatma noktasındaki iç çatışmaları da, her dünya savaşında olduğu gibi, bazı bölgelerde dünya haritasının yeniden çizilmesine ve mevcut statükonun kırılmasına gitmektedir. Üçüncü dünya savaşı sürecinde olduğumuz ve petrol ile doğalgaz ve diğer madden yataklarıyla hakimiyet mücadelesinden kaynaklı olarak büyük sermayedar devletler arasında daha da şiddetlenecek savaşı durdurabilecek bir güçte gözükmemektedir. Ulusumuz, hiçbir gücün askeri olmaksızın, kendi çıkarının askeri olarak bu çelişkilerin doğuracağı olanaklardan yararlanmaya yönelerek, aradan sıyrılmayı esas almalıdır. Çin, Rusya ve Hindistan'ın başını çektiği emperyalist odağın, ABD önderliğinde olup Ingiltere ve Kanada'nın stratejik olarak desteklediği emperyalist önderliğin pratik olarak karşı karşıya gelmesi ve fiilen çatışması uzak ihtimal olmadığı gibi, emperyalistler arası bir savaş olarak üçüncü dünya savaşı sürecine girilmiş olduğunu düşünüyoruz. Emperyalist olan diğer Avrupa devletlerinin ise, Avrupa Birliği'nin sırtına askeri bir güç geçirerek paylaşım ve çatışmada üçüncü bir taraf olmaları mümkün olduğu gibi, bunu başarmayarak diğer iki emperyalist odak yanında bölünüp, ayrı ülkeler olarak taraf haline gelmeleri veya istisna birkaçının tarafsız kalması da mümkündür. Avrupa devletlerinin blok olarak hareket edişi çok zor göründüğünden, diğer iki blok arasında saflaşacaklarını veya Rusya'nın Avrupa blokuna katılması halinde diğer çatışma ucunu oluşturabileceklerini değerlendiriyoruz.AB bir bütün olarak düşünüldüğünde ABD gibi bir ekonomik güç olmakla birlikte, birlikte hareket edebilme kapasitesi tam olarak gözükmemekte, ayrıca askeri ve stratejik güçte olabilmiş değildir. Sonuç itibarı ile emperyalist ekonomilerin ihtiyaç duyduğu pazar kapma yarışı yanında, tekellerin temel ihtiyacı olan petrol ve enerji hatlarını diğer emperyalistten önce denetime alma ve rakip emperyalist ekonomilerin gelişimini sınırlama yarışı, sermayedar devletler arasında gerçekleşen ana çelişkilerin başında yer alır. Birinci ve ikinci dünya savaşlarında da görüldüğü gibi, her emperyalist savaş bir yarışın sonucunda patlak verdiği gibi, süreç itibariyle başlayan Üçüncü dünya savaşı da ifade ettiğimiz bu yeni yarışın ve kapışmanın sonucu olarak gelişmektedir. Bu çelişki nedeniyle emperyalizm emperyalist merkezlerde uzak noktalarda çatışma sürecine girmeye başlamıştır. Söz konusu çelişki temelinde emperyalist merkezlerden uzak noktalarda gerçekleşmeye başlayan çatışma, bugün itibariyle çok düşük yoğunluklu olmakla birlikte, üçüncü dünya savaşının başladığını gösterir. Inisiyatifimiz devletleşen ve devletleşmeye giden her halkın ekonomik, askeri, diplomatik, politik, ideolojik, kültürel güç üzerinden ileriye hamle yaparak siyaset yapabildiğini değerlendirir. Bu alan ve unsurlarda güçlenmeksizin, siyasal kazanımlara ulaşmak olanaklı olmadığı gibi, korumak ve hedefe ulaştırmak da mümkün değildir. Bunların yanında, siyasette çizgi bağımsızlığı ve hareket özgürlüğü esas olmak zorundadır. Bu değer ve ilkeler teme linde, mevcut askeri gücünü korumayan ve bunun yanında düzenli ve düzen dışı ordu şeklinde örgütleyip daha da güçlendirmeyen ve merkezi tek hükümet yapılanmasında parti, meclis, mali ve askeri gücü birleştirmeyen ve devletlerarası çelişkilerde daha yoğun bir siyasi ve diplomatik çalışmayla yararlanmayan Güney Kürdistan'da PDK (KDP) ve YNK'nin (KYB) kazanımları koruması ve geliştirerek sonuca götürmesi olanaklı değildir. Bu partilere verdiğimiz manevi destek tek meclis, tek ordu tek mali sistem ve tek kongrede gücü birleştirip her açıdan güçlendirmelerine ve Kürdistan ulusunun diğer dünya uluslarıyla tam hak eşitliğini sağlayacak siyasal çizgiyi takip etmelerine ve Güney de dağıtılan klasik sömürgeciliğin yerine yeni sömürgeciliğin yerleşmesine karşı olmalarına ve yüzlerinin diğer parçalara dönük olmaya devam etmesine bağlıdır.Desteğimi bu şarta bağlı olarak devam edeceğinden, bu koşulun tersi bir yaklaşımlarının ortaya çıktığı anda en ağır eleştiriel saldırıyla karşı karşıya ! kalmaları gayet doğal olacaktır.
11 - 1920'de başlayan ve yoğunlaşarak aralıksız devam eden mücadele ve ayaklanmalar neticesinde, 1970- 1971'de Güney Kürdistan halkının Irak Baas rejimine karşı elde ettiği kazanımları ile 1991'deki yeni kazanımlar sonrasında 2003 yılında Irak Baas rejiminin dağılmasıyla birlikte fiili olarak bağımsız bir devlet sürecine dönüştüğü ve Barzani-Talabani önderlikli Güney Kürdistan ulusal hareketinin bağımsızlık hedefini güçlendirmeye çalışması yanında, Güney'de daha anlamlı ve daha ilerici bir oluşumun bulunmaması karşısında; farklı ideolojik yaklaşımlarımıza rağmen, Güney Kürdistan hareketini destekliyoruz. Yine Batı Kürdistan hareketlerinin Kurdistan ın en küçük parçasında 15-20 parti ve oluşuma bölünmeleri, bugün oluşmuş en uygun uluslararası konjonktür ve dengelere rağmen, bir dezavantaj yaratmakta ve güç olmayı engellemektedir. Batı Kürdistan hareketinin diğer en önemli sorunu ise, dünyada 100 bin veya 150 bin nüfuslu pek çok devlet olmasına rağmen 3-5 milyon civarında nüfusu olan Batı Kürdistan halkı için tam hak eşitliğine dayalı siyasal iktidar temelinde bir çözüm ve bağımsızlık fikrinde birleşmemesidir..Insiyatifimiz, politikada hareket hızı ve akışkanlığın ihtiyaç duyduğu merkezileşmenin ve birliğin gerçekleşmesinin basarı için zorunlu olduğunu ve bu ihtiyaç yönünden daha fazla gecikmeden ulus, ülke, siyasal iktidar üçlüsünde birleşerek ve diğer ideolojik farklılıklar veya kişisel istemleri arka planlara atarak, veya nazara almayarak, siyasi ve örgütsel birliği sağlayıp, halkın harekete geçirilmesinin acil ihtiyaç olarak değerlendirir.Örgütsel birlik, bir partide sağlanabilir olmakla birlikte, bunun güçlüğü karşısında, ulusal paradigmanın vazgeçilmez üçlüsü temelinde bir kongre çatısı altında da olabilir.Bununda başarılmaması halinde bir partinin vazgeçilmezler temelinde başat güç olamak üzere başı alıp ilerlemesi gerekir. Bu çerçevede farklı ulusal akım ve yapıları bir çatı altında birleştirilerek merkezileştirilmesi yanında, Mezopotamya ve Kürdistan kültürünün oluşumunda Kürt halkı kadar katkısı olan kardeş halklarımız Asurilerin (Süryani, Keldani, Nesturi), Ermenilerin de eşitliğe dayalı demokratik güvencelerle harekete geçirilmesini hayati önemde görmekteyiz. Çünkü biz Kürdistan ulusu derken, Kürt Asuri Ermeni Mehelmi halklarının bütününü ifade ediyoruz.Kürdistan uluslaşmasını kardeşlik ve eşitlik ile demokratlık değerleri çerçevesinde geliştirmek istediğimizden dolayı, Kürdistan uluslaşması devrimcidir. Inisiyatifimiz, Batı Kürdistan da Sömürgeciliğe devam eden Suriye Baas rejiminin çağın kabulleri olan sıradan demokratik değerlerine dahi ters düştüğünü ve devlet ile sisteminin dayanağı olan bir halk kitlesinin bulunmadığını ve her açıdan zayıf olup daha da zayıflayan mevcut devlet sisteminin içerden gelişecek pratik hareketle de düşeceğini ve düşmesi gerektiğini değerlendirir. Bu çerçevede ulus, ülke, siyasal iktidar üçlüsünü ideoloji ve siyasette ana eksen kabul eden, bağımsızlığa yönelen her Batı Kurdistan partisinin oluşumunu ve birlik çerçevesinde ortaya çıkacak kongresini manevi olarak destekliyoruz.. Inisiyatifimiz, aynı şekilde Doğu Kürdistan'da hakimiyetini devam ettiren Iran devletinin ırkçı, gerici, fundamentalist ve çağdışı özellikleriyle halk temelinden soyutlandığını altı boş bir kabuğa dönüştüğünü ve geçmişin aksine sadece Kürtlerin değil, Belucilerin Belucistanı, Azerilerin Azeristan ı ve Huzistan Araplarının Huzistan Arap Federasyonu'nu veya devletini kurmak üzere siyasal hareketlerini oluşturmaya başladıklarını ve bunun yanında, Fars halkının demokrat gençlik kesiminin, mevcut sistem altında sosyal yaşamına devam etmek istemediğini ve mevcut sistemin Suriye Baas devleti gibi kendini sürdüremez duruma düştüğünü görmektedir. Bu nedenle programına federasyonu koyan PDK-Iran ile Komala'nın özünde yüzlerinin bağımsızlığa dönük olduğunu ve Doğu Kürdistan'daki sömürgecilik statükosunun ve çağdışı fundamentalist rejimi ortadan kaldırmayı amaçladıklarını hesaplayarak, Doğu Kürdistan'da halk kitleleri nezdinde güce ulaşmış daha ilerici bir siyasal hareketin bulunmadığını da değerlendirerek, ideolojik farklılıklarımıza rağmen, doğu Kürdistan'ın bu iki hareketi destekliyoruz. Doğu Kürdistan ın bu iki hareketi güçlerini birleştirerek ve diğer bağımsızlıkçı parti akım ve şahsiyetleri yanlarına alarak, bir taraftan Doğu Kürdistan halkını, diğer taraftan kendi ulusal hareketlerini çok gecikmeli de olsa yeni yaratan ve bir mücadele tecrübesine sahip olmayan Azeri, Beluci ve Huzistan Arap halkıyla Fars halkının sömürge sistemine karşı olan kesimlerini acilen ve daha fazla gecikmeksizin harekete geçirmek gerektiğini değerlendirir. Güney Kürdistan'da faşist sömürgeci Irak Baas iktidarının ortadan kalkmasıyla gelişen kazanımlar ve fiili durum yanında, birkaç yıl içerisinde ve kısa vade de Suriye Bas rejiminin ve Iran fundamentalist rejiminin, sömürge sistemiyle çözülüşü sürecini görmeye başlayan TC, hem büyük ürküntüye kapılmakta, hem de kendi sömürge sistemini ve Kemalizmi ayakta tutmak için Başçılık ve fundamentalizim ile sömürgeciliği ayakta tutmaya çalışmaktadır. Basçılığın ortadan kalkması bir anlamda Kemalizmin ortadan kalkmaya başlaması sürecidir. Bu rejim ve ideolojiler sebep ile sonuç ilişkileriyle bağlantılı olan sistemleri birbiriyle bağlantılıdır. Güney deki sömürge sisteminin çözülmeye başlanması, diğer parçalarda da çözülme ve aşılma sürecine de koşulları hazırlamaktadır.Kürdistan ın dört parçasındaki klasik sömürgecilik bağlantılı olarak kurulmuştur.Bu nedenle bir parçadaki çözülüş, diğer parçaları etkilemekte ve diğer parçaların denetimini de zorlaştırmaktadır. Bu durum, daha büyük parça ve nüfusu barındıran Kuzey Kurdistan ın denetim altında tutulmasını zorlaştırırken, aynı zamanda işbirlikçi Demokratik Cumhuriyetçiliğin yaşam bulmasını yarattığı gündem ve moral ile boşa çıkarmakta olup, Suriye Baas rejiminin ve Iran Fundamantalizminin çözülüşünün ise sömürge sisteminin her parçada ortadan kaldırılmasının zemini olacağı ve TC nin hem kuzeydeki hemde diğer parçalardaki Kürdistanlıların kuşatması altına gireceği ve Kuzeyli Kürdistanlıları denetim altında tutuma imkanın kalmayacağı görülebilmektedir. Milli Güvenlik Kurulunun 1996 yılında basına da yansıyan gizili raporuna göre dahi Kürt nüfusunun Türk nüfusunun on katı arttığı ve bu nedenle 2000 yılının başında Kürt nüfusunun Türk nüfusunu aşacağı belirtilmektedir. Diğer milliyetler ve azınlıklar çıkartıldığında, Kürtler büyük farkla çoğunluk oluşturmasına rağmen gerek Kürtlerden, gerekse Alevi dinine inanlardan ve gerekse de öteki kabul edilerek soykırıma uğratılmış gayrimüslim halklardan (Ermeni, Asuri, Rum) kökenine tabi olanlar kendi kimlikleriyle Vali Kaymakam, General olamamakta, uluslar inkar edilmekte ve Kemalizm de Türk azınlığa ve devşirme sistemiyle topraktan kopuk olduğu için siteme entegre edilen ve kimliğini red eden Arnavut, Çingene, Çerkez vs gibi çok küçük nüfuslu azınlıklara dayanmaktadır.Iran da 80 milyon nüfuslu ülkede 30 milyonla nüfusun çoğunluğunu oluşturan Azeriler ve nüfusun 15 milyonunu oluşturan Kürtler ve nüfusun 8 milyonunu oluşturan Beluciler ile yalaşık nüfusun 6 milyonunu oluşturan Huzistan Arapları ve diğer küçük nüfusu oluşturan Asuriler Ermeniler dıştalanmakta, yönetim ezen milliyet olarak 20 mlyondan ibaret Fars azınlığına dayanmaktadır.Saddam ın Irak Baas rejimi bir azınlık yönetimi olarak nüfusun %15 ni oluşturan Sunilere dayanıp %60 oluşturan Şiileri ve %25 i oluşturan Kürtler ile Asuri ve Ermenileri dıştalarken, .Suriye sömürge sistemi ve Esad ın Baas rejimi de % 15 oranındaki Aleviye dayanırken, diğer halkları ve kesimleri(Mürşidi, Semolli, Durzi, Suni, Şii, Ermeni, Asuri, Kürt vs) dıştalayan bir azınlık yönetimi olarak, Sunilerden Başbakan yardımcısı Haddam ve genelkurmay başkanı ile savunma bakanını da tasfiye etti. Bu nedenle Ordu tarafından bir işbirlikçi ve piyon olarak kullanılan zavallı kişilik ve Demokratik Cumhuriyetçi ve PKK nin lideri Apo, kendisine verilen direktifler çerçevesinde Güneyi istikrarsızlığa sürüklemek, Kürtler arası bir iç çatışma çıkarmak ve orduya yaranmak için KDP ve YNK ye saldırılması talimatı vermekte ve öte yandan tarihi gelişim ve ilericilikte Ittihatçılığı birinci aşama, Kemalizmi ikinci aşama ve kendi tutumu ve Demokratik Cumhuriyetçiliği ise Kemalizmin devamı ve günceleştirilmesi ile üçüncü aşama olarak nitelendirmektedir. Bu nedenle de Jön Türkler (Ittihad ve Teraki ) tayfasının Sömürge topraklarını elde tutumak için Önce Osmanlılık, Balkanlar kopunca Islamlık ve Araplar da kopunca Türkçülük ve Günümüzde de Türkçülük anlaşışı üzerinden Kemalizmi ve sömürge sistemini devam ettirme imkeni kalmayınca devam etirebilmek için Türkiye lilik kavramının Genelkurmay aracılığıyla üretilip piyon Apo aracılığıyla Kürdistan da gündemleştirildiği görülmektedir.Biz alt üst kimilik altında halkımızın aldatılmasına ve kimlikler manyağına dönüştürülmesine razı olamayız.Biz kimliğimizi biliyoruz; Kürdistanlıyız, Kürdistan ulusundanız.Bu kimlik dışında hiçbir kimliğe ihtiyacımız olmadığı gibi, işbirlikçilik temelinde oluşturulan kimlikleri red ediyoruz.Uyduruk söylemler temelinde Kurdistan ı ve Kürdistan ulusunu satmaya ve tüketmeye yönelenlerden utanç duyuyoruz.Gerek sömürgeciler ve gerekse işbirlikçileri Kürtlerin varlığının kabulü ve dil ile kültürlerinin Lozan antlaşmasının 39. maddesi çerçevesinde serbest bırakılmasının Lozan ı devam ettireceği ve güçlendireceğini buna paralel olarak Sömürge sisteminin devamına olanak sağlayacağını düşünmektedirler.Hindistan bir Ingiliz Sömürgesi iken, Hinduların varlığının hiçbir tarihte inkar edilmediği ve dil ile kültürlerinin yasaklanmadığı, ancak buna rağmen kendisini Yönetemeyen ve yabancının pazarına dönüşün Hindistan ın kurtuluşa kadar klasik sömürge kaldığı bilinmektedir..Bu sistem bu nedenle her parçada melhem olarak pazarlanmak istenmekte ve avukatlarını da Başçılara ve Kemalistlere göndererek, sömürge sisteminin çağımızda devamı için gerekli olan modelde ne kadar samimi olduklarını ispata çalışmaktadırlar.Bu nedenle Demokratik Cumhuriyetçi PKK ve Apo, Kemalist tir, Basçı dır, dünya gericiliğinin ve sömürge sisteminin işbirlikçi bir parçasıdır.
12 - Uluslararası durum, çelişki, denge ve güncel koşullar Kurdistan Ulusal Mücadelesinin başarıya ulaşması için her zamankinden daha uygundur. Buna rağmen, Kuzey Kürdistan'da yoğunlaşan ve kısmi olarak diğer parçalarda da tahribatını gösteren, ilkin demokratik cumhuriyet adıyla formüle edilen, tutmayınca yeni bir yamayla ekolojik sistem şeklinde isimlendirilen ve en son demokratik konfederalizm yamasıyla yeniden öne sürülen işbirlikçiliğin, Kürdistan tarihindeki en kapsamlı gericilik, tüketme, tasfiye ve yüzyıllık süreci kaybettirme konseptidir. Sadabat Paktı ve Lozan gibi emperyalist-sömürgeci inkar antlaşmaları temelinde Kemalist-Baasçı ideoloji ve sistemlerin Kürdistan'da kurdukları statüko ve paradigmayı kırıntılar karşılığında yeniden üretme, restore etme, güçlendirme ve Baasçılık ile Kemalizmi Kürtleştirme ve Kürt ulusunu devşirme konsepti olan demokratik cumhuriyet, istihbarat örgütleri ve Genelkurmayın denetimi altında geliştirilip kullanılmaktadır. Demokratik Cumhuriyetçilerin önder saydıkları Apo ve örgüt saydıkları tarikat(demokratik cumhuriyetçi PKK); Kürdistan ulusunun bağımsızlık mücadelesine ve Kürdistan nın varlığına karşı gerici, işbirlikçi ve ajan politik- pratik ortaya koymaktadır. Devrimciliğinden, yurtseverliğinden ve ilericiliğinden kuşku duymayan her yurtsever, her aydın ve her siyasetçi; demokratik cumhuriyet olarak adlandırılan bitirme, tasfiye etme, sömürgeci sistemi modernize ederek sürdürmenin adı olan demokratik cumhuriyete, bu görüşün kukla ve piyon liderine ve sömürgeci devletlerle yarattıkları kişi kültüne dayalı tarikatçı sistemine kitle önünde açıkça tavır almak zorundadır. Bu işbirlikçi çizgi; ulus, ülke ve siyasal iktidar üçlüsü olan temel değer ve devredilmezleri satışa çıkarıp reddettiğinden ve sömürgeci statükoyla birleştiğinden, Kürdistan halkının adaletine sığınıp teorik ve pratik açıdan utanç verici, düşkün, aşağılık ve işbirlikçi konumlarını anlayışlarıyla birlikte terk etmeden, Kürdistan ulusal mücadelesinin birlik zeminlerinde yerlerinin bulunmadığı inancındayız.
12 - Inisiyatifimiz, halklaşmayı primitif düzeyde köleci toplum çağının ve buna karşın millileşmeyi ile yurtlaşmayı ise, feodal toplum döneminin bir olgusu olarak değerlendirirken, uluslaşmayı ise kapitalizmin bir olgusu ve gerçekliği olarak değerlendirir. Inisiyatifimiz bu nedenle ulus sorunun kapitalizmde de çözüm bulabileceğini hem geçmiş tarihte çözüm bulan, hem de günümüzde de çözüm sürecine yönelen örnekleri baz alarak tespit eder. Ulus sorunun ister sosyalizmde, ister kapitalizmde olsun hak eşitliğine dayalı siyasal iktidar çerçevesindeki çözümü sınıfsal, ekonomik, kültürel ideolojik, siyasal gelişimin önünü açar. Diğer dünya uluslarıyla hak eşitliğine dayanan çözüm, sömürge statüsünün varlığından kaynaklanan ve bunun bünyesinden doğan gericilik ve ırkçılığın öldürülmesine yol açar. Bu çerçevede ulus sorununun varlığı ile devamı sürecinde kendi sınıfsal mücadelesi ve argümanlarını kendisine konu edemeyen sınıf hareketlerinin sınıfsal mücadeleye konu edilmesine imkan verir. Ulus mücadelesi ulusallaşmayı kurumşallaştırma, ülke ve siyasal iktidar hakkına yöneldiği sürece; hareketin sınıfsal birleşimi veya niteliği ne olursa olsun devrimci rol oynar. Sömürge statüsü ya da işgal statüsü yaşamış olan ya da yaşamamış olmakla birlikte gönüllü olarak evlilikten ayrılmak isteyen hiçbir halk; zorunlu evliliğe mecbur edilemez, iradesine ipotek konulamaz. Ulusların kaderini tayin hakkı her zaman meşrudur ve Kürdistan ulusu da bu hakkı istediği şekilde kullanma hakkına sahiptir. Ulusların kendi kaderini tayin hakkı, sadece sosyalizmin bir değeri değil, aynı zamanda kapitalizmin de bir değeridir. Birleşmiş Milletler'in ulusların kendi kaderini tayin hakkı sözleşmesinde her halkın devletini kurma hakkı meşru bir hak olarak düzenlenmiş ve günümüze kadar gerçekleşen bağımsızlık hareketlerinin bütününe yakını da kapitalizmde oluşmuştur. Farklı milliyetlerin varlığı ve farklı milliyetlere saygı kapitalizm öncesi sosyoekonomik formasyon olan feodal toplumda ve feodal toplumun ideolojisi olan dinlerde de yer bulmuştur. Islam anlayışında dahi insanların birbirlerini daha iyi tanımaları ve muhabbetle yaklaşmaları için ayrı kabile ve milliyetler şeklinde yaratıldığı belirtilmektedir. Bu nedenle inisiyatifimiz, hangi ideolojik çerçeve içerisinden bakılırsa bakılsın, yer yüzündeki her halk için kendi ulusal topraklarında siyasal iktidarı kurma ve diğer dünya uluslarıyla tam hak eşitliği sağlayarak ulusal baskıdan kurtulma olanağını tanır ve bunun için mücadele eder.
13 - Inisiyatifimiz, gerek 26 yıldır Avrupa da mülteci statüsünde yaşayıp marjinalleşen, yıpranıp aşınan, ülke ve halkla güçlü bağlar geliştirmeyen ve kendilerini hiç bir anlamda ispatlamayan bütün ilegal akımlar ile Melik Fırat liderliğindeki Hak-Par'ın, DKP nin devamı olan ve Şerafettin Elçi nin öncülüğündeki grubun ve Derweşe Sado Şerafettin Elçi ve Melik Fırat gibi 70 yaşındaki kıdemli siyasetçilerimizin( yaş ve taşıdıkları enerji itibariyle de pratik önderlik olanağından yoksun oldukları ve bir rusipi olarak danışman rolü dışında bir rollerinin olmayacağı kanaatini taşıdığımızdan) ve demokratik cumhuriyet adlı ideoloji ve politikayı esas alan uzaktan kumandalı DEHAP - DTP (Demokratik Toplum Partisi) nin tarz, anlayış, teşkilat ve önderlik olarak Kürdistan ulusal demokratik mücadelesini kapsayacak ve taşıyacak nitelikte olmadıklarını değerlendiriyoruz. Çünkü bu yapı, akım ve liderlikler geçmişte denenmiş, ancak kendilerini mücadele sürecinde ispatlayamamış, çözüm gücü olamamış ve çeşitli nedenlerle yıpranıp aşınmışlardır.Bu akım ve yapılar bugün için umut sinerji ve enerji kaynağı olacak nitelikte değillerdir. Bu nedenle halka umut olmaları, örgütleyip taşımaları olanaklı değildir. Ayrıca adı geçen yapı ve liderliklerinin bir sinerji ve enerjiden yoksun oluşu, halkla sinerji ve enerji alışverişine girmelerine, pratik düzeyde örgütlemelerine, çizgiyi eylemlerle kitleselleştirmelerine ve militan bir tutum ile süreçlere yol vermelerine engeldir. Denenmiş, aşınmış ve umut olmamış yada umut olmaktan çıkmış ve sonuç itibariyle çekim gücü olamayan anlayış ve yapılar ile liderliklerde ısrar etmek yerine; yeni bir anlayış, tarz, teşkilat, önderlik ve gelenek yaratmaya yönelmek ve genç kadroların öncülüğünde birleşerek gelişmek esastır.Mevcut akımların veya feshedilmiş yapıların herhangi birisinin devamı olmak yada varolan grup ve akımlardan bazılarının koalisyonu olabilecek bir yapı oluşturmak, bu yolla ölüyü diriltmeye çalışmak ve ölülerin önü arkası kesilmez atışmalarına, tartışmalarına, grup ve hizipleşmeleriyle ayak oyunlarına imkan vermek, gurupçukların veya bireylerin akasında olduğu söylenen dışarıdaki ilegal yapıların ekti ve talimatlarıyla anlayışlarına açık bir yapı oluşturmak; kendini ve halkı aldatmaktan ve kendini tatmin etmekten başkaca bir sonuç doğurmaz.Oluşumumuz dünyanın ve ülkemiz ile sömürge metropollerinin bugünkü ve tarihsel durumunu somut şartlara birlikte değerlendirerek ulusal çizgisi temelinde ideoloji ve siyasetini oluşturacak, karar ve pratik uygulamalarını da sadece kendi mekanizmalarını esas alarak gerçekleştirecektir.Politik, bireylerin veya grupların yada geleneklerin kendilerini tatmin etmeleri için yapılamaz.Bazı bireylerin ve grupların aşınıp yıpranan ve çözüm gücü olmayan anlayış ve gruplarında ısrara etmelerini veya anlayışlarında tadilata giderek yeniden kendilerine ve çevrelerine dayatmalarını yahut koalisyonlarla gelenek yada gurupçuklarını yaşatmaya yönelmelerini ve bu çerçevede kendilerini siyasi bir kimlikle tatmin ettiklerini düşünmelerine anlam ve değer biçmiyoruz.Insiyatifimiz, yaratacağı oluşumu herhangi bir yapı ve geleneğin devamı görmediğinden ve çeşitli akımların bir koalisyonuna da dönüştürmeyeceğinden, sonuç itibariyle herhangi bir pazarlık içerisinde olmayacağından, grup aidiyetini ve anlayışını devam ettirme üzerinden insiyatifimize katılıma imkanı yoktur.Katılım sağlamak isteyen herkes, geçmiş aidiyet ve anlayışını geçmişte bırakarak, yeni gelenek ve anlayış sürecimizle birleşerek katılım sağlar. 70 yaş politikada arka kulvara çekilme yaşı olarak düşünülmesi gerekirken, 30-40 yıl önce politika yapmaya başlayan, haksız veya haklı olarak politik süreçlerde yıpranan, bir gelenek dahi yaratamayan Derweşé Sado, Şerafettin Elçi, Melik Fırat vs.nin adları ve liderlik istemleri ile kişisel çatışmaları üzerinden varolan muhalefetin bölünmesini ve dağınık tutulmasını ise, yurtsever mücadelenin ihtiyaçlarına aykırı buluyoruz.. Bunların ilişkilenmeleriyle birlikte yeni bir gelenek yaratmaya, model olmaya ve halkta umut ile sinerji yaratıp örgütlemeye de engel olacağı inancındayız. Bu yaklaşımımızla birikim ve tecrübeye yada geçmişteki emeklere değer vermediğimiz ve kıdemli kadroları tasfiyeye yöneldiğimiz düşünülmemelidir.Kıdemli kadroların kendilerini ve aşınan tarz veya geleneklerini dayatmadan, yolla çıkacak treninin vagonuna binerek birikimlerini aktarmalarını değeli buluyoruz. Yani herkesin ve her kuşağın rolünü ulusal çıkara ve siyasal toplumsal ihtiyaçlara göre saptama kıstasını getiriyoruz..Hiç kimse tarihi kendimizle başlatacağımızı ve Kürdistan siyasal ve düşünsel mücadelesini köksüzleştirmye yöneleceğimizi düşünmemelidir.Kürdistanlı Filozof Ehmede Xani, 1695 te yazdığı Mem u Zin adlı eserinde, kürt dili ve kültürünü derleyip düzene koyma, toplumsal birlik, güç oluşturma, devletleşerek kurtulma arayışına yönelirken, köklerinin Eli Hereri, Feqe Teyran, Melaye Cizri de bulunduğunu ortaya koyar.Melaye Ciziri ise Divan adlı eserinde Moğalların Kürdistan ı istilasına karşı şiirlerini protest bir ok olarak kullanır. Şeyh Ubeydullah, Şeyh Said, Seyit Rıza, Kadı Muhammed, Molla Mustafa Barzani gibi Kurdistanlı mederese aydınları ilk yurtsever bilinçlerini Ehmede Xani,, Melaye Ciziri, Feqe Teyran, Eli Hereri gibi edebiyatçı ve düşünürlerimizden alarak ulusal ayaklanmalara önderlik etmişlerdir.Gerçekleştirmiş oldukları ayaklanmalar, ulusal siyasal tarihimizin en anlamlı ve en devrimci yanını oluşturur.Bugünkü varlığımızı ve aidiyetimizi sağlayan iki temel şeyden birincisi, bu ulusal ayaklanmalar iken, ikincisi, Kürdistan ulusal kültürünün temel köklü ve eski bir kültür oluşudur. Işbirlikçi demokratik cumhuriyet çizgisini Ordunun talimat ve istemleriyle Sömürge sistemine ve Lozan konseptine uygun olarak ortaya atan Apo ve onun kişisel tarikatı olan PKK, bütün ulusal ayaklanmalarımızı emperyalizmin işbirlikçisi ve gerici olarak tanımlarken, Faşist bir ideoloji olan Kemalizmi ise, ilerici ve devrimci olarak nitelendirip, kendisini Kemalizmin kültür milliyetçisi olarak adlandırmakta ve Kemalizmi de Kültür milliyetçiliği şeklinde tanımlamaktadır. Bu yolla Apo nun kendisiyle ve PKK yle başlattığı tarih, adı geçen piyonunun ideolojisinde ve duruşunda bitirilmekte ve Kürt tarihi kirletilip yok edilmek istenerek, ulusumuz Sömürgecilerin tarihlerinin üstüne oturtulmak istenmektedir. Ordu tarafından piyon olarak kullanılan liderlerinin kişisel kültü altında ulus ülke siyasal iktidar gibi temel vazgeçilmezlerin silinmiş olmasından yararlanarak, Şeyhin kişisel tarikatı olan PKK’de kullanılmakta, çizgi bağımsızlığı ve hareket özgürlüğünün ne olduğunu bilmeyen müritlerin kendileriyle birlikte HADEP-DEHAP-DTP adıyla var olan oluşumları da perde önündeki işbirlikçi oyunda figüran olarak oynatmaktadırlar/oynatılmaktadırlar. HADEP-DEHAP-DTP'deki kadroların herhangi bir irade, inisiyatif ve ufukları yoktur. Aynı işbirlikçi argümanları tekrar etmekle yükümlü popülarize edilmiş figüranlar konumundadırlar. Bunların herhangi birisinin bilimsel, politik altyapı ya da birikimi de olmadığı görülmektedir. Bunlar yaratılan ve devam edilen tahribatın perde önünde çalışan küçük memurlarıdır.Bunların büyük bölümü varolan ideoloji ve politikanın işbirlikçi ve gerici karakterinin farkında olmasına rağmen, kendi sınıfsal karakterlerine yada menfat temin etmelerine, bedelsiz ve risksiz şekilde kendilerini tatmin etmelerine imkan verdiği için ses çıkaracak durumda değildirler.Demokratik Cumhuriyet veya Demokratik Konfederalizim gibi adlarla gündemleştirilen ideoloji ve politikayı esas alan kurumlarda çalışanlar dahi, söz konusu çizgiye inanmasına rağmen, kimsenin inanmadığı ve kimseyi motive etmeyen ve her alanda tahribata yol açtığı ilk günden belli olan bu anlayışa karşı net tavır koymamaktadır.Bu durum mürit kadar kimliksiz, iradesiz, düşüncesiz, zavallı birer nesne olmalarından yada kişisel ve ailesel çıkarlarının peşinde koşan bir gözü dönmüş olmalarından ve kişisel çıkarlarını bu çete ideolojisinde görmelerinden kaynaklanmaktadır. Liderlerinden başlamak üzere, bütün demokratik cumhuriyetçileri bir kukla ve piyon olarak kullanan ise genelkurmaydır. Bu koşullar nedeniyle uluslar arası ve bölgesel konjonktür, Kürdistan ulusal mücadelesi için her zamankinden daha uygun olmasına rağmen, Kuzey Kürdistan'daki halkımız siyasetsizdir, teşkilatsızdır, öndersizdir, ulusal ideoloji ve politikadan
yoksundur. Hiç bir dönemde görülmeyecek oranda sosyal, siyasal, kültürel, ideolojik yozlaşma ve kuşatma altına alınmış durumdadır. Gelişen kitle iletişim araçlarından da öte, Demokratik Cumhuriyetçilik ve Demokratik Konfederalizim gibi sosyal ve siyasal yasamda hiçbir değeri ve anlamı olmayan kokuşmuş ve aptalca bir anlayışla Kürdistan ulusunun aydiyet bağı ve yurtseverlik düşüncesinin tüketilme alanına alınmasıyla, asimilasyon ve yozlaşma hiçbir dönemde rastlanmayacak hız ve oranda ilerlemektedir. Bu dezavantajların devamı için, Türk Genelkurmayının birinci aşamada marjinalleşmiş, içeriği boşaltılıp yozlaştırılmış, ancak kadavrası ortalıkta bırakılıp dolaştırılan ve bu yolla yeni bir yapı ve akımın çıkmasını engelleyici bir politikaya yöneldiği ve ikinci aşamada imha edilmiş kalıntıları onlarca parçaya bölünmüş bir yapıya dönüştürmek istediği kesindir.Işbirlikçi demokratik cumhuriyetçi PKK ve paralel duran bütün kurumların gerici bir karaktere ulaştığı ve PKK den kopan gurup veya PWD gibi oluşumlarında birinci aşamada ülke ulus siyasal iktidar gibi değerlerin kişisel kült altına alınarak tüketilmesi, ikinci aşamada işbirlikçi ideolojinin kabulü ve uygulanmaya başlanmasında sorumluluklarının bulunması ve kopmadan sonra dahi kesin kopuş hareketi içerisinde olmamaları, inandırıcı tarzda özeleştirilerini dahi vermemeleri nedenleriyle, kimseye güven vermedikleri gibi, kendi kendilerine güvenebildikleri dahi söylenemez. Sömürgeci sistemden ve işbirlikçi demokratik cumhuriyetçilikten kesin kopuş sağlamayan, yalpalayan, farklı bir tarz ve ufuk edinemeyen ve kimseye güven veremeyen PWD gibi oluşumlar, mevcut durumuyla sadece muhalefetin bir bölümüyle bloke edilmesi görevini yerine getirir. Apo nun, Osman Öcalan ı önce bütün tarikatı ele geçirip demokratik cumhuriyet sürecini hızlandırarak yaşama geçirmek için desteklediği ve bunu başaramayınca, muhalefeti bloke etme görevi verdiği, ancak başarısızlığı karsısında pirinç avına çıkarken eldeki bulgurdan ve örgüt üzerindeki etkisinden olmamak için atlan alta verdiği desteği politik açıdan gizlemeye yöneliği de kesindir. PKK den kopan diğer grup veya gurupçuklar ile bireylerinde, kişisel kültün oluşturulması ve bu kült oluşturmayla birlikte ulus mücadelesinin temel vazgeçilmezlerinin tasfiye edilmeye başlanması, iradesizleştirilmiş, kimliksizleştirilmiş, insiyatifsiz, müritleştirilmiş, ufuksuz bir kadro yapısının oluşturulmuş olmasından sorumlu oldukları gibi, uzun süredir ayrılanlar dahi farklı bir ufuk kazanamamaktadır.Halka verdikleri bir güvende yoktur.Ilk kurşunu teorik düzlemde kullananlar, sanki ilk kurşunlarını bir daha irade, insiyatif ve kimlik kazanmamak üzere, kendi kişiliklerine sıkmış gibidir. M.Doğan, H.Karer, M.Karasungur, K.Pir, M.Şener, S.Baran, R.Altıok, Yıldırım ı ayırıyoruz. Sonuç itibariyle genç, yıpranmamış yeni kuşakla bir çizgi, teşkilat gelenek ve önderlik yaratmanın daha gerçekçi, yararlı ve devrimci olduğunu, kıdemli Kürt politikacıların ise içinde bulundukları oluşum ve grupların sürece yanıt vermediğini görerek, yola çıkacak trenin yolcu vagonuna binip kendilerine verilecek görevleri güçleri ölçüsünde yerine getirmeye yönelmelerinde ulusal yarar bulunduğunu belirtiyoruz.
14 - Kendilerini komünist veya sosyalist olarak tanımlayan legal ve illegal Türkiye Sol Hareketi ve Iran Sol Hareketi ve Suriye Sol Hareketi ile Irak Sol Hareketi içerisindeki akım ve örgütlerden çok sınırlı sayıdaki istisnalar hariç olmak üzere, büyük bölümü kendi burjuva devletlerinin milliyetçisi, sosyal şoveni ve yerel kapitalisti durumundadır.Yerel kapitalizmi ve yerel pazarlarını sosyalizim adına savunan söz konusu akımlar uluslararası sermayenin temsil ettiği liberalizmden de daha gerici ve statükocu bir anlayışa sahip olan sahtekarlardır. Hangi akımın kendi burjuva devletinin uşağı, işbirlikçisi ve sosyal şoveni olup olmadığını anlamak için, Kürdistan sorununa yaklaşımları birinci ve en önemli turnusol kağıdıdır.Bu durumda Kurdistan nın kuruluşu için mücadele edip etmedikleri birinci turnusol kağıdıdır. 1915'te gayrimüslim halklara(Ermenilere, Rumlara, Asurilere (Keldani, Suryani, Nasturi) ve Yezidi Kürtlere) yapılan soykırım ile 17 yüzyılda gerçekleştirilen Alevi soykırımı ve Kemalizmin yakın tarihte gerçekleştirdiği Madımak, Mamak, Çorum, Kahramanmaraş, Gazi katliamlarıyla, gerek Abbasi-Emevi Arap devletlerinin Kürdistan ı zorla müsülmanlaştırma pratiklerinden kaynaklanan soykırımlar yanında, Osmanlı Imparatorluğu ve Iran Sefavi devletinin artı ürünü ele geçirme ve paylaşma savaşlarındaki soykırımlar, ayrıca yakın ve güncel tarihte bütün Kürdistan parçalarında Kürt ulusuna yönelen soykırım pratiklerini ve soykırımı geleneğini teşhir etmek, kendileri açısından ikinci turnusol kağıdıdır. Buna karşın Kemalizm, Baasizm ve Iran fundamentalizminin ideolojik etkilerinden, ordudan ve yerel kapitalizmden kesin kopuş sağlamak ve gerici sınıfların ideolojik etkilerine kapalı olarak, sosyalizim adına yerel kapitalizmi ve yerel pazarı savunacak duruma düşmemiş olmak ile sosyalizmin programının somut şartlardaki teorisini ve pratiğini geliştirmeye yönelmek, üçüncü turnusol kağıdıdır. Ancak inisiyatifimiz; Türkiye, Iran, Suriye ve Irak sol hareketlerinin, kendi sıfatlarından kaynaklanan namus borcunun, Kürdistan halkının ulusal bağımsızlık mücadelesini destekleme ve bunun için pratik mücadele yürütme olduğunu değerlendirirken, bunlardan çok sınırlı sayıdaki istisnalar hariç, büyük çoğunluğunun ideoloji ve teorinin bütün kategorileriyle oynayarak, iğfal ederek kendi burjuva devletlerinin uşağı olarak çalıştıklarını ve mevcut sistemin devamında ağır sorumluluklarının bulunduğunu tespit ederek, bunlarla ideolojik politik mücadeleyi zorunluluk sayar. Buna karşın Kürdistan ulusunun kendi kaderini tayin hakkı için destek veren ve pratik mücadele veren akım, grup ve aydınları müttefik ve dost olarak değerlendirir. Bu çerçevede yaklaşan akımlarla güç ve eylem birliklerine gideriz.Insiyatifimiz, ezen ulus solculuğuna mensup olup, 1970 li yıllarda ortaya çıkan yada kendilerini bu yıllarda ortaya çıkan anlayışların devamı olarak gören yada daha eski gelenekleri temsil ettiğini ileri süren anlayış teşkilat ve liderliklerinde, kesin kopuş sağlayamadığını, yıpranıp aşındığını, hiçbir şeye melhem olamadığını, umut ve sinerji yaratamadığını ve bundan sonrada yaratmalarının olanaklı görünmediğini ve gelecek yaratma önünde engel oluşturacak duruma düştüğünü bu nedenlerle yeni akım ve anlayış ve geleneklerin ihtiyaç olduğunu değerlendirir. Kendilerini komünist veya sosyalist olarak tanımlamayan ve sahte şekilde de olsa sol olarak geçinen ya da düzen partisi durumunda olan yapılar ise; milliyetçilik yarışındadır.Milliyetçilik gericiliktir.Alt yapıda yerel pazarı savunmak yerel sermaye ve yerel kapitalizmi savunmaktır, alt yapıda bu tür yaklaşımı olan üst yapıda milliyetçi yada şöven vaya ırkçı olmak zorundadır.Bu nedenle anavatan savunması anlayışıyla ister istemez burjuva devletlerinin bir yedeğine dönüşen sahtekarlardan öte, sermayedar sermayedardır, diyip kendi iktidarlarına yürüme olanağını kullananları ciddiye alırız. Inisiyatifimiz, ezilen ulus milliyetçiliği özgürleşme sürecine kadar statükoya karşı olduğundan ve hak eşitliğini sağlamaya dönük bulunduğundan, ezilen ulus milliyetçiliğini her ülkede devrimci bulurken, ezen ulus milliyetçiliğin iise gerici olarak nitelendirir.
15 - Inisiyatifimiz, ezen ulus milliyetçiliğinin mevcut sömürgeci devletler tarafından resmi ideoloji oluşturarak, eğitimle, basın yayınla ve çeşitli kurumlar, özel savaş aygıtları ve provakasyonlar aracılığıyla kurumsallaştırıldığını ve güncel olarak en had safhaya çıkarıldığını tespit eder. Demokratik Cumhuriyette günceleştirilen milliyetçiliğe en fazla alan ve imkan sunan makanizma olmuştur. Devrim gündeminin politik alandan her çekilişi karşı devrimin güncelleşmesini ve boşalan alanı doldurmasını sağlar. Devletlerde cisimleşen faşizmin sivil kitleler düzeyinde güncelleştirilmesinin yeni bir konsept olduğunu ve sömürgeci bölge devletlerinin birlikte pratiğe geçirdiğini ve güvenlik güçleriyle istihbarat elemanları aracılığıyla linç girişimlerinin örgütlendirilerek siviller arası bir çatışma yaratıldıktan sonra yeni bir kıyımın ve sürgünün tezgahlandığını da değerlendirir. Bu tezgahın boşa çıkarılması için faşist sömürgeci sisteme karşı, bu sistemlerden kesin kopuş sağlamış sol hareketlerle aydınların ve Kürdistan ulusal kurtuluş hareketinin örgütleme yaratması ve güç ve eylem birliği çerçevesinde mücadele etmesi zorunludur. Kürdistan ulusal kurtuluş hareketi vazgeçilmezleri olan ülke, ulus ve siyasal iktidar üçlüsünde birleşmeye ve örgütlemeye hız vermeksizin ve pratik bir güç yaratmaksızın, karşıdan yönlendirilen kuduz(faşist) hamleye karşı başarı sağlayamaz.
16 - Inisiyatifimiz, tarihsel ve güncel somut koşulları açısından, Kürdistan ulusunun hiçbir ülkede görülmeyecek kadar ağır baskı koşulları altında olduğunu ve ulusumuzun hiçbir klasik sömürge ülkede görülmeyecek kadar temel haklardan yoksun olduğunu değerlendirir. Bu nedenle kökü Kürdistan ulusal topraklarına dayanan her bireyin, Kürdistan ulusal hareketinin var olan herhangi bir akımı içerisinde ve mevcut akımlara inanmıyorsa yaratacağı Kürdistan i bir akım içerisinde yer almasını, oportünist olmamak için zorunluluk saymaktadır. Kürdistan ulusal kurtuluş sorunu ağır ve ivedi sorunları bünyesinde barındırdığından, Kürdistan sorunu Ortadoğu'nun özgürleşmesi için kilit konumda olduğundan, Kürdistan ulusal kurtuluş hareketi içerisindeki herhangi bir akım içerisinde yer almak ya da bu hareket içerisinde bir akım yaratmak yerine, ezen ulusun herhangi bir akımında yer almayı tercih eden her Küdistanlı, elini ağır taşın altına koymaktan kaçan bir oportünisttir. Içeresinde bulunduğu hareketin anlayışı veya redikalitesi bu sonucu değiştirmez.
17 - Inisiyatifimiz Kürdistan ulusu derken, Kürdistan'ın ve diğer anlamıyla Mezopotamya'nın yerli halkı olan ve Mezopotamya kültürünü birlikte yaratan ve faşist sömürgeci düzen altında birlikte soykırımlara uğrayan Kürt halkını, Asuri (Süryani, Keldani, Nesturi) halkını ve Ermeni halkı gibi halklarımızı ifade eder. Bunların yanında Mehelmi halkını ifade etmekteyiz. Bu halklarımızın birliğini ve temsilini sağlayarak mücadele süreçlerine yönelmeyi esas alıyoruz. Kürdistan halklarının birliği yanında, büyük nüfus ve mücadele gücü olan Kürt ulusunun çeşitli kesimleri (Müsülman, Kızılbaş(alevi), Hiristiyan, Yahudi, Ezidi, Şii, Feyli, Kikai, Şebek, Zerdüşt) ve Kürtçe nin lehçe gurupları(Kurmanci, Gorani, Sorani, Hevremani(Zazaki), Lorani) temelinde sömürgecilerin böl birbirine düşür ve yönet politikası çerçevesinde ayrıştırılmalarına da engel olmak zorundayız. Bu nedenle inisiyatifimiz bu halklara çok küçük nüfuslu olmalarına nüfuslarının çok düşük oranlı olarak çeşitli kent veya köylerde dağılmış olmalarına ve bu halklarımızın bir siyasal hareketinin olmamasına rağmen, Kürt halkının nüfus ve mücadele bağlamında büyük kardeş olarak kucağını açması, kardeşleşme kültürünü daha da ileriye taşıması ve Kürtlerin kendi içerisindeki birliğinin ötesinde, bu halklarımızla Kürdistan ulusal birliğinin yaratılması ve birlikte mücadele yoluyla demokratik Kürdistan modelinin yaratılması gereklidir. Bu nedenle Kürtlerin yanında, Asuri, Ermeni ve Mehelmi gibi Kürdistan halklarının varlığını, dil ve kültürlerini ve dinlerini anayasal güvenceye kavuşturmak, kurulacak üniversitelerde dil ve kültürleri ile tarih ve kültürleri yönünden dersler koymak, bölüm başkanlıkları oluşturmak, nüfus olarak çoğunlukta oldukları her birimde, kendi kendilerini yönetme olanaklarını sağlamak ve 1915 yılında başlayan soykırım ile Kürdistan da gerçekleşen diğer soykırımlar yönünden Van ve Diyarbakır'da gerek yerel, gerekse evrensel anlamda soykırım pratiklerini lanetleyen ve buna karşın mağdurlarını anan bir soykırım müzeleri oluşturmak ve ortalarına birer soykırım anıtı dikmek, soykırımcı Ittihad i Teraaki kadrolarının adlarını bütün cadde sokak ve devlet kurumlarıyla parklarımızdan söküp atmak, buna karşın soykırım mağdurlarının adlarını yerlerine koymak, ulusal mücadelemizin vazgeçilmez hedefleri arasında olmak zorundadır. Inisiyatifimiz, milliyetçiliği aşmış, çağdaş ve demokrat bir uluslaşmanın bu çerçevede gelişeceğini, Mezopotamya kültür ve uygarlığının yaratıcısı olan kadim Kürt, Asuri, Ermeni ve Mehelmi halklarının Kürdistan uluslaşmasında ifadesini bulan birliğin ise dinlerin, dillerin, halkların kardeşliği temelinde gelişerek, en demokratik ve en anlamlı model olacağını ve dünyanın en kadim ve en büyük kültür ve uygarlığı olan Mezopotamya kültür ve uygarlığının bu çerçevede yeniden şahlandırılarak dünyanın evrensel kültürüyle özgürce buluşturulacağını değerlendirir.
18 - Inisiyatifimiz Osmanlı Imparatorluğu döneminde ve 1915'te Osmanlı hükümetinin çıkarmış olduğu bir göçertme yasasıyla gayrimüslim olan bütün halkların soykırımdan geçirerek vatansızlaştırmayı ve Türkleştirmeyi esas aldığını ve çıkarılan yasa sonrasında gayrimüslimlerin bütün bölgelerdeki il, ilçe ve köylerde bir taraftan göçertirilirken aydın kesimlerinin ise gözaltına alınıp çalışma kamplarına götürüldüğünü ve sonuç itibariyle Osmanlı hükümetinin düzenli ordusu ve istihbarat örgütü olan Teşkilat-ı Mahsusa aracılığıyla soykırımı gerçekleştirmeye başladığını ve aynı zamanda bunların Osmanlı düzenli ordusuna bağlı olan ve bugünkü köy koruculuğuna benzeyen Hamidiye alaylarında örgütlü Türk, Kürt, Arap, Tatar, Çerkes v.s. gibi çeşitli milliyetlerden gelme işbirlikçi feodal beyleri de kullanarak soykırımı gerçekleştirmiş olduklarını kabul eder ve lanetler. Bu nedenle soykırımda yer alan hükümet, ordu, teşkilat-ı mahsusa ve Ittihat Terakki Partisi yönetici ve kadrolarını ve bunların anlayışlarını teşhir eder, bunların eleman ve kadrolarının ve onları hatırlatan işaret ile görsel malzemenin Kürdistan topraklarından adlarıyla birlikte silinmesini ve soykırım mağdurlarından özür dilenerek istek sahiplerine tazminatlarının ödenmesini gerekli görür. Inisiyatifimiz ermeni soykırımı olarak tanımlanan 1915'te başlayan olayların yanlış tanımlandığını ve gayrimüslim soykırımı şeklinde tanımlanması gerektiğini tespit eder. 1915'te başlayan soykırım olaylarında gayrimüslim olan bütün halklara (Ermenilere, Asurilere (Süryani, Keldani, Nesturi), Pontuslu Rumlara ve Yezidi Kürtler ile Yahudilere) yönelik olarak gerçekleştirilmiş bir soykırımdır. Inisiyatifimiz bu Kürdistan halklarının 1915'te gerçekleşen soykırım olaylarının doğrudan mağduru olduğunu ve 1955'te gerçekleşen 6-7 Eylül olaylarının da aynı mantığın bir devamı olduğunu ve buna karşın 1993 ile 1996 yılları arasında 4600 Kürt köyünün yakılıp yıkılmasının 4 milyon insanın siyasi nedenlerle Türkiye metropollerine ucuz iş gücü olması ve asimile edilmesi ile Kürdistan'ın in sansızlaştırılması için sürgün edilmesine ve buna karşın 1980 yılından 2000 yılına kadar 125000 faili meçhul öldürme ve cinayet olaylarının devlete kontrgerilla birimlerince gerçekleştirilmesinin ve devlet tarafından bazı pratiklerde kullanılmasının, Kürt ulusuna yapılan güncel soykırım olduğunu tespit eder. Inisiyatifimiz Kemalizmin yarattığı işkence sisteminde mağdur edilen ya da köy yakma ve göçertme maruz bırakılan veya faili meçhul adı altındaki devlet güdümlü kontrgerilla cinayetleriyle öldürülen veya sakatlanan Kürdistanlılara tazminat ödenmesini ve suçluların yargı önüne çıkarılarak cezalandırılmasını zorunlu görür. Inisiyatifimiz, toplu imhaya veya zaman ve mekana yaydırılan fiziki soykırım ile köy yakıp göçertme ve buna bağlı olarak kötü yaşam koşullarına sürüklemeye dayanan soykırım dışında, Kürdistan'ın bağ, bahçe ve ormanlarının hayvan türleriyle birlikte tahrip edilerek tabiat soykırımının gerçekleştirildiğini ve ekolojik dengenin bozulduğunu, buna karşın Kürdistanlıların dili ve kültürü yasaklanarak, çocuklarına Türkçe ad soyadı koymaya zorlanarak ve il, ilçe, köy, ülke adı yasaklanıp Türkçe isimler ile değiştirilerek, kültürel soykırım yapıldığını tespit eder. Inisiyatifimiz Kürdistan ulusal mücadelesinin, Kürdistan halklarına uygulanan soykırım türlerinin tümünün ortadan kaldırılıp teşhir edilmesi ve sorumlularının ulusal ya da uluslararası bir mahkemede yargılanması için mücadele eder.
19 - Inisiyatifimiz, Kürdistan'ın ve Kürdistan ulusunun sömürgeci devletler tarafından çeşitli kesimleri itibariyle bölünerek birbirine karşı kullanıldığını ve bu şekilde sosyal barışının yok edildiğini, buna karşın sömürgecilerin Kürdistanlı halklara her türlü imayı uygularken, halklarımız arasında fitne fesat ve manipülasyonlarla bölme ve birbirine düşürme çalışması yaptığını, ülkemizi coğrafi anlamda dağları, ormanları, hatta şehirleri ve toprakları itibariyle suni sınırlarla böldüklerini ve aynı zamanda din ve mezhepler ile dil ve lehçeler bağlamında olduğu kadar, toplumsal kesimler bağlamında da bölerek, çatıştırarak ve güçten düşürerek yönettiklerini ve bu pratiklerine devam ettiklerini değerlendirir. Bu nedenle inisiyatifimiz, her ulus mücadelesinin ana çerçevesi ve kıstasları esas alınmak üzere; büyük birliğe yönelmenin zorunlu koşul olduğunu değerlendirir. Sömürgeci faşist devletlerin manipülasyonları veya fitne fesatları ya da satın almaları veya Kürdistan ulusal pazarını yok ederek ulusumuzun kendi ulusal pazarında özgürce sosyal ilişkiye girmesi ve kendi ulusal kurumlarını geliştirerek lehçeler arasındaki farkın derinleşmesi yerine ortadan kaldırılmasını engellemiş olduğundan, iktidara yönelmeyi ve ulusal iktidar bağlamında ulusal dil ortaklığını yaratmayı esas alır. Aynı zamanda inisiyatifimiz Kürdistan ulusal demokratik mücadelesinin özgürlükçü ve demokratik yapısının bir ifadesi yanında birlikçi yaklaşımının bir gereği olarak da, siyasal iktidarın kuruluşuyla birlikte Yezidi Kürtlerin kubbesini, Alevi Kürtlerin cemevini, Müslüman Kürtlerin camisini, Yahudi Kürtlerin sinagogunu, Hıristiyan Ermeni ve Asurilerin kilisesini aynı bahçede inşa edecek ve simgesel olan bu çalışmayla birlikte her dinin siyaset ve devlet dışındaki varlığını ve ibadet özgürlüğünü tanıyarak, herkesin kardeşlik içinde inançlarını yaşamasına, ancak devletin bütün din ve mezhepler yönünden hiçbir teşkilatı içerisine almayarak, hiçbir devlet okulunda din eğitimi koymayarak, hiçbir din ve mezhebe diğeri karşısında ayrıcalık tanımamakla, laik niteliğinden ödün vermeyecektir.Yani Kürdistan da devletin resmi dini olmayacak, vatandaşlardan isteyen ise, istediği dine inanabilecektir.
20 - Inisiyatifimiz, Kızılbaşlığı( Aleviliği)ve Yezidiliği, Kürdistan ve Mezopotamya nın yerli inançı olan Zerdüştlüğün bir devamı ve iki ayrı kolu olarak ortaya çıktığını ve Hiristiyanlık ile Islamın biçimsel etkileriyle birlikte, ayrı birer din ve kültüre dönüşmüş olduklarını değerlendirir. Aynı zamanda Kızılbaşlığın (Aleviliğin) Mazdeizm den de bazı yanlarıyla etkilendiğini ve yayılan Islam ile bunun taşıdığı şiddet karşısında katliamdan korunmak için, Islamın bazı şekilsel motiflerinin kullanıldığını, ancak özü itibariyle Islamdan tümüyle farklı bir din, kültür ve yaşam tarzı olarak gerçekleştiğini değerlendirir. Bu çerçevede Cemevlerini Kızılbaşların (alevilerin)inanç ve ibadet yerleri ve kubbeleri ise Ezidilerin ibadet yeri olarak değerlendirir. Osmanlı Sultanı Yavuz Sultan Selim döneminden başlayıp 17. yüzyılın sonlarına kadar hızla devam eden Kızılbaş( Alevi) soykırımı, yakın tarihte Kahramanmaraş, Çorum Mamak Madımak, Gazi mahallesi katliamları gibi katliamlarla sürdüğünden, aleviler din ve inançlarını ve farklı dinsel yapılarını özgürce yaşama ve ortaya koyma hakkından yoksun bırakılırken, diğer taraftan misyoner çalışmalarıyla Islam dan farklı bir dinleri olmadığının progpagandası yapılıp içeriği boşaltılmak istenerek ve Kızılbaşlık inancı hakkında iftiralar atılarak, Kızılbaşlık Aleviliğe dönüştürülerek, Kızılbaşlar ile Ezidilerin kendi inançlarından Islam a doğru kaçmalarına yol açmak istedikleri kesindir.Jön Türkler (Ittihad ve Terraki) ile Kemalizmin tek dil tek kültür tek millet tek bayrak tek ünite (üniter) anlayışına aynı zamanda tek din anlayışı da paralel olmuştur.Bu nedenle düzen içi argumanlarla düşünüp Kemalizm e sığınan aleviler kendi dinlerini ve maruz kaldıkları durumları da bilmemekte ve gerici düzen ile birleşmektedirler.
21 - Inisiyatifimiz, Kürdistan'ın dünyada en büyük petrol yataklarına sahip iken, Kürdistan ulusunun kendi petrolünden bir kibrit kutusu dahi alamadığını, ülkemizin petrolünün, su kaynaklarının, diğer yeraltı maden rezervinin ve yerüstü zenginlikleriyle, tarım ürünlerinin sömürgeci pazarlara çekildiğini ve Kürdistan ulusal pazarı yerine, sömürgeci devletlerin pazarlarının Kürdistan'da yan bir Pazar olarak kurumsallaştırıldığını, Kürt burjuvazisinin işbirlikçi komprador kimliğiyle aracılık misyonu üstlendiğini ve ulusal değerlerinin inkarı temelinde belirli ölçülerde palazlanma imkanına kavuşabildiğini, sömürgeci devletlerin eğitim kurumları, bürokrasisi, güvenlik yapısı, idari kurumları, siyasal sistemi, kültürü yanında, ekonomisi ve pazarıyla birlikte kendisini ülkemize taşırıp kurumsallaştırdığını ve buna karşın Kürdistan'dan alınan ham madde ve ürünlerin yanında, yoksullaştırılan Kürt halkının metropollerde sömürge ekonomilerine ucuz iş gücü olarak, artı değer transferinde!
kullanıldığını ve Kürdistan'ın bütün sömürgeci devletler için yan bir pazar olduğunu tespit eder.Hammaddeler Kürdistan dan alınırken, sömürgeci devletlerin kendi metropollerinde fabrikaları kurduğunu, sömürge metropollerindeki zenginliğin Kürdistan ı soymanın sonucunda gerçekleştiğini, bu nedenle sömürgecilerin metropollerindeki zenginliğin Kürdistan daki yoksulluk anlamına geldiğini, Kürdistan ın zenginliği üzerinden, sömürgeci devlet metropollerinin imar ve ihya edildiğini, bu nedenle söz konusu metropoller dışında, Kürdistanlılar için bir çalışma ve geçinme imkanında bırakılmadığını değerlendiriyoruz. Insiyatifimiz, sömürgeciliğin sınıfları ve gelişimlerini tahrip ettiğini ve sınıfları birbirine benzeştirdiğini, bu nedenle Kürdistan da işçi sınıfının ve ulusal burjuvazinin gelişmediğini ve işçi sınıfının köylü özellikler taşıdığını ve sonuç itibariyle köylülükten farklılaşmadığını analiz eder. Mevcut sömürgeci statüko devam ettiği sürece, Kürdistan ulusunun ekonomik, sosyal, siyasal, idari, kurumsal ve kültürel gelişimi ile diğer dünya halklarıyla tam hak eşitliği temelinde sahip olması gereken özgürlük ve eşitliğinin engelleneceğini tespit eder.Kürdistan ulusunun bağımsız devletini kurma hakkı engellendiği sürece, en ağır ulusal baskı koşulları devam eder.Bu nedenlerle Kürdistan üzerinde kurulan sömürgeciliğin siyasi, idari ve hukuksal belgesi olan Lozan ve bunun bir bileşeni olan Sadabat Paktı ortadan kaldırılmalıdır. Demokratik Cumhuriyetçilerin lideri olan zavallı, düşkün ve piyon işbirlikçi Apo, dil kültür haklarının kabulü çerçevesinde sunduğu sözde çözüm, sadece Lozan antlaşmasının 39. maddesi temelinde Kürlerin dil ve kültürlerinin azınlık(topluluk) olarak kabulüyle, Lozan ın, Sadabat Paktının ve resmi ideolojilerin güçlendirilmesi ile mevcut statükonun devamını sağlamaya dönüktür.Sömürgeci devletlerin vatandaşı olarak kabul görmeye can atan Apo efendinin, Irak ın Baas Partisine, Suriye nin Baas Partisine, Iran Fundemantalist rejimine ve Türkiyeli Kemalistlere avukatlarını yollayıp bütününe dil ve kültür haklarının tanıması karşılığında siyasal istemlerini işbirliği temelinde güçlendirmeyi önermesi ve bunun pratiğine yönelmeleri, Kürdistan da sömürge sisteminin bağlantılı olarak kuruluşundan ve Kemalistlerin diğer ülkelerin sömürgeci sistemlerinin güçlüce ayakta kalmadan, koruyucusu oldukları sisteminde ayakta kalmayacağını bilmelerinden kaynaklanmaktadır.Kapitalizmin kendi iç gelişmesi ve çelişkileri nedeniyle olsun, Ortadoğu daki halkların özgürlük özlemeleri ve mücadeleleri sebebiyle olusun, devam ettirilemez duruma gelen ve üst yapıda faşist alt yapıda katı yerel kapitalist, sömürgeci ve terörist rejimlerle işbirlikçilik yapma dışında başka çözüm bilmeyen demokratik cumhuriyetçiler, statükonun piyonları ve işbirlikçi gericileri durumundadır.Kendilerini çözülme sürecine giren gerici sömürgeci statükoyla birlikte tasfiye etme sürecine sokmuş bulunmaktadırlar. Bunların kendilerini tefsiye etmede ısrarcı olmalarına hiçbir itirazımız yoktur.Ancak Ülkemizi, ulusumuzu, siyasal iktidar hakkını, tarihimizi ve değerlerimizi satıp tasfiye etme pratiklerine sessiz kalmak ve tahribatlarına göz yummak soysuzluktur.Sömürgecilere karşı mücadele edenler, işbirlikçileri demokratik cumhuriyetçilere karşı açıkça ideolojik politik mücadele yürütmeksizin yurtsever yada devrimci olamaz.
22 - Inisiyatifimiz, önce analiz ettiği daha sonra ulaştığı tespitler nedeniyle, Kürdistan ulusunun kendi kaderini tayin etmesi ve bağımsızlık hakkını sağlaması için mücadele eder. Bunun için bir inisiyatif oluşumuna giderken; grup olmayı, daha sonra örgüt düzeyine çıkmayı ve sonuç itibariyle partileşerek pratik mücadele ve eylemle gelişmeyi ve halk kitlelerini harekete geçirerek eylemle zorlamayı esas alır.Kürdistan da, Kürdistan dilleri dışındaki sömürgeci devletlerin dillerinin konuşulmaması için kampanya başlatmak, köy, nahiye, ilçe ve illerdeki Türkçeleştirilmiş isim ve levaları Kürtçe olanlar ile değiştirmek, sömürgeci devletlerin nüfus cüzdanlarını şehir meydanlarında yakılan ateşlere atmak, sömürgeci devletlerin doğurduğu zorunluluklara göre Kürdistan vatandaşlarına verilmiş ad ve soyadları kullanmamak, yerlerine ulusal kültürümüzün ifadesi olan isim ve soy isimler koymak, sömürgeci tekellerin Kürdistan da mal satışlarını engellemek, sömürgecilerin televizyon kanallarının ve kültürel kuşatmalarının önüne geçecek kampanyalar yapmak, kurulu okullarda ve köylerde Kürdistan dilleriyle eğitim yapılmasını sağlamak, ilk etapta eğitimi evlere ve mahalle aralarına taşımak, yürüyüş ve mitingler yanında, diğer sivil ittiatsizlik eylemleriyle sömürgecilerin idari, askeri, siyasi sistemlerini işlemez duruma koymak, bu nedenle belediyeleri ele geçirmek ve ilk anda Vali ve Kaymakamların seçimle seçilmesini dayatarak idari sistemi ele almak, fiilen Kürdistan Ulusal Meclisini Kürdistanlı halkların temsilcilerinden oluşturmak, bunun yanında kongreyi kurmak bağımsızlık için uluslar arası kurumların gözetiminde sadece Kürdistan lıların katılımıyla bir bağımsızlık referandumunu dayatmak, çeşitli eylem biçimlerimizden olacaktır.Parti oluşumu yanında esnafın, memurun, köylünün, işçinin, aydının, meslek gruplarının, gençliğin dernek, sendika ve birliklerini oluşturmak, hukuksal, sanatsal, bilimsel ve edebi alanlardaki çalışmalar için vakıflar.merkezler, özel üniversiteler oluşturmak, bunun yanında Kürdistan ın bütün dilleri ve lehçeleriyle yayın yapacak bir televizyon kanalı, bir radyo, günlük gazete, dergi ve internet siteleri açmak ve bu araçlarla örgütlenmeyi, propaganda ve eğitimi güçlendirmek zorunludur.Insiyatifimiz partileşerek ve değindiğimiz diğer kurum ve araçları yaratarak, . örgütlenmeyi ve kitleleri harekete geçirmeyi daha da yoğunlaştırırken başlangıç itibariyle kırcal damalar şeklinde birbiriyle bağlantılı sokak, mahalle, semt, şehir ve köy örgütlenmesini her birime kadrolarını göndermekle oluşturur.Halk kitlelerini örgütlemek ve harekete geçirmek için Inisiyatifimiz bir inisiyatif oluşturma sürecindeyken, ideolojik politik hattını tartışmalar çerçevesinde yeni katkılarla güçlendirir ve netleştirerek bir programa ve tüzüğe dönüştürmeyi esas alır. Inisiyatifimiz Kürdistan koşullarında egemenlerin karakterini nazara alarak, legal mücadeleyi yürüten bir Kürdistan ulusal partisinin dahi militan duruş ve eylemle gelişmek dışında, var olabilme ve güç yaratma imkanının bulunmadığını tespit eder. Bu nedenle inisiyatifimiz militan duruş içerisinde ve kendi meşruluğu dışında hiçbir kaide ve kuralı esas almamak üzere, eylemci bir tarzla demokratik devrimci mücadeleye yönelerek amaç ve hedeflere kilitlenen bir çizgi ve parti olmayı amaçlar. Inisiyatifimiz legal devrimci demokratik devrimci mücadeleyi ve örgütlemeyi esas alır. Inisiyatifimiz mücadele yol yöntem ve araçlarında hiçbirinin yeryüzünde mutlak olmadığını ve ülkesel koşullar ile dönemsel koşullara göre değişebildiğini kabul ederken, ulusal mücadelelerin vazgeçilmez ve devredilmez değerleri olan ülke, ulus ve siyasal iktidar hakkının ise, mutlak ve tartışılmaz hedef olduğunu tespit eder.Bu temel değer ve vazgeçilmezlere yönelik politika yaparken, tarihsel misyonu olan emek bedel çizgimizde milletvekili olmanın amaç olmadığını, sadece yararlanılacak araçlardan bir tanesi olduğunu ve milletvekilli çıkarmayan bir partinin de tarihsel misyonunu yerine getireceğini ortaya koyar.
23 - Ulusal topraklarımız dışında, Ermenistan, Gürcistan, Azerbeycan, Kazakistan, Kırgızistan, Özbekistan, Afganistan.Lübnan, Sudan, Yemen, Hindistan ile Avrupa nın çeşitli ülke ve metropollerinde de önemli bir Kürdistan lı nüfus yaşamaktadır.Ulusal topraklarımız dışındaki diasporadaki Kürdistanlılar yurtdışında kurulacak denek, vakıf kültür merkezi gibi çeşitli kurumlarda diplomatik ve siyasi mücadele sürecine katılması ve yurtdışındaki halkımızın bulundukları ülkelerde dil kültür eğitim ve kimliklerinin tanınması için çalışmalar yürütmelerinin sağlanması esastır.
24 - Iran ve Suriye herhangi bir dış müdahale olmasa dahi içerdeki halk ayaklanması neticesinde çözüleceklerdir. Bir dış müdahale halinde, devlet geleneği olan ve bir gücü elinde bulunduran Iran çevredeki Şiileri ve kendisine bağlı örgütlerle Baas kalıntılarını ve Kemalist kontrgerilla birliklerini harekete geçirse de sonuç halk temelini kaybetmiş olduğundan ve diğer uluslar kendi siyasal iktidarlarını istediğinden çözülmekten kurtulmayacaktır.Suriye veya Iran ın iç ayaklanma yada dış müdahale sonucunda çözülüşü, Kürdistan nın ilan edilmesine ve gerek denizden, gerekse diğer komşu ülkelerinden kara ve hava yoluyla dünyaya açılmasına olanak sağlar.Bu durumda diğer parça veya parçaların denetim altında tutulması da imkansızlaşır.Lozan ve Sadabat Sisteminin bu şekilde çözülme sürecine girmesi halinde, hiçbir çözüm biçimine yanaşmayan Kemalistler dahi, kendi çıkarları yanında korunma güdüsüyle federasyonu ve Konfederasyonu tartışma ve önerme durumuna gelmek zorunda kalabilir.
25 - Kürdistan nın ilanı yeterli değildir. Daha önemli olan korunma araçlarının güçlü şekilde oluşturulması ve devletin ekonomik, siyasal, idari, eğitimsel, hukuksal, sanatsal, kültürel, bilimsel, askeri kurumlarının oluşturulmasıdır. Kürdistan kendi sanayisini oluşturmadan ve kendi yağında kavrulmadan mal ithal eden bir devlet durumunda kaldığı sürece, Klasik sömürgecilikten sıyrılan Kürdistan ın yeni sömürgeye dönüştürüleceği kesindir. Şu anda dahi temel malların %90 yakını Türkiye den ve buna karşın diğer kısmı ise Iran dan alınmaktadır. Talabani tarafından Türk şirketlerinden Pet Oill"e petrol arama sahalarının yarısı verilmiştir. Bu tür analaşmalar iptal edilmelidir.Kürdistan ın telefon şebekesi, ulaşım ağı, petrol ve gaz kuyuları yada arama sahaları yabancılara satıldığı sürece Kürdistan lıların kendi kendisini ve ülkelerini yönetmeleri sembolik halle gelir.Eğer amaç sabancı sermaye çekmekse, sermayenin teknoloji transferi ve istihdam olanağı sağlayacak biçimi olan fabrikaları kurmalarına imkan verilmelidir.Bir devleti devlet yapacak bir halka kendi devletini ve topraklarını yönetme imkanı verecek temel ekonomik sektörlerin satışı ve Kürdistan lıların dışındakilerin denetimine verilmesi yeni sömürgeciliği geliştirir. Bu nedenle Kürdistan ın Güneyi zengin petrol yataklarını da bir avantaj olarak kullanarak, fabrika ve ağır sanayi atılımı ile teknoloji transferine hızla ve inatla başlamalı tembelleşmeye, atıl kalmaya, hazır malları dışardan ithal edip petrolle finanse etmeye alışmamalıdır.
26 - Kürdistan nın güneyinin Sömürge sisteminden sıyrılmaya başlaması ve Sömürge sisteminin çözülüş sürecine girmesinin politik kazanım olduğu ve diğer parçalarda da moral motivasyon ile yurtseverlik gündemini Demokratik Cumhuriyetçiliğe rağmen gündemleştirmede etkili olduğu ve bir ölçüde de olsa bu işbirlikçi akımı ıskartaya çıkardığı bir gerçektir. Ancak bazı Kuzeyli aydın ve siyasetçilerin Güneyi veya Güney hareketini diğer parçaları kurtaracak önderlik olarak gördüğünü söylemesi zarar verici ve yanlış bir tutumdur. Bu tutumun sahipleri çoğu zaman ihale almak kişisel çıkarları için söylemlerini bir referans olarak kullanmak için bu yaklaşımları dillendirmektedirler. Güney ihale almak için siyasete veya eski köklerine dönen yada bazı söylemleri ve siyaseti kendi kişisel çıkarları için kullanan aile ve kişilere değer vermemelidir, arapalık dağıtan yer olarak görülmemelidir. Güneyi diğer parçaların önderliği ve kurtarıcısı olarak görmek diğer parçalardaki aydın ve siyasetçi ile kurumlara hiçbir misyon yüklememektir. Öte yandan Demokratik Cumhuriyetçilerin ilkin Kürdistan nın Batısını satışı gibi bir parçanın geleceği için diğer parçanın aleyhine bazı tutumlara girilip girilmeyeceğinin bütün zamanlar için bir garantisi de yoktur.Güneyin şartları, güneylilerin Kuzeyde politika yapabilmesi için yoktur.Feodalite büyük ölçüde kuzeyde çözülmüş olup hazır aile gücüne dayalı olarak politika yapma olanağı olamadığından siyaset yapmak isteyen binbir zorlukla halk kitlelerini örgütlemek zorundadır.Güneyi kurtarıcı ve önder göstermek diğer sömürgecilerin üzerine çekilmesine de neden olur.Bu açıdan her parça kendi bağımsız mekanizmalarıyla kendini kurtarır, ancak karşılıklı dayanışma ve manevi açıdan yardımlaşmada esastır.
27 - Kuzey Kürdistan'a dayatılan tasfiye ve işbirlikçiliğin yarattığı politikasızlık, iradesizlik, inisiyatifsizlik, kişiliksizlik, yozlaşma ve omurgasızlık ile zorunlu ihtiyaç haline gelen yeni bir akım, gelenek, teşkilat, ideolojik politik çizgi ve önderlikle amaç ve hedeflere ulaşmak için, bir inisiyatif oluşumuna yönelirken, somut tartışmalara, katkı ve katılımlara olanak vermesi açısından, öz olarak ana yaklaşımlarımızı bu şekilde sıralarken, bizimle aynı çerçevede düşünen veya düşünebilecek devrimci demokrat ve yurtsever halk kesimlerini, aydınları ve siyasetçileri diyaloga ve birlikte yürümeye davet ediyoruz.Çalışmamız partileşme aşamasına geldiğinde bu ana yaklaşımlarımızı program ve tüzüğe kavuşturarak legal bir parti olarak faliyettler de bulunmak için resmi başvurumuzu yapacağız. Saygılarımızla. 01.01.2006
Kürdistan Ulusal Devrimci Demokratik Emekçi Iktidar Inisiyatifi
Pêşdestiya Iqdidara Netewi Şoreşgeri Demokrati Kedkari Kurdistan ( KURDOKYA )
Medeni Ayhan ( KURDOKYA )
05.04.2006
Medeni Ayhan ( KURDOKYA )
Kürdistan Ulusal Devrimci Demokratik Emekçi Iktidar Inisiyatifi
Pêşdestiya Iqdidara Netewi Şoreşgeri Demokrati Kedkari Kurdistan ( KURDOKYA ) http://www.xoybun.com/extra/slide/Unbenannt-2.swf
http://www.pdk-xoybun.com/nuceimages/Newroz_Kurdistan_PDK_Xoybun_02.jpg
Mafê Kopîkirin &kopîbike; PDK-XOYBUN; wiha, di xizmeta, Kurd û Kurdistanê daye : Pirojeya Kurdistana Mezin, Pirojeyên Aborî û Avakirin, Pirojeyên Cand û Huner, Lêkolîna Dîroka Kurdistanê, Perwerdeya Zimanê Kurdî, Perwerdeya Zanîn û Sîyasî, Weşana Malper û TV yên Kurdistane. Tev maf parastî ne. Weşandin:: 2006-04-05 (2355 car hat xwendin) [ Vegere ] | PRINTER |
Ev malper, herî bash, bi Avant Browser, tê xuyakirin...
Download !!! 
