Mela û Silo Rojekê dîsa li mizgefta gund, mele ketiye nava pirtûka pîroz û ji gundiyan re þîrove dike. Dengê xwe hildide û dibêje: “Gelî Misilmanan, ev cîhana me pûç û betal e. Kesê ku ji bo axretê bixebite, rojî, nimêj û perestina xwe pêkbîne, li wê cîhanê diçe buhiþtê û Xwedê heftê Horiyan berqebelî wan dike. ” Gundiyê bi navê Silo xwe nagire û bersivê dide, dibêje: “Mele! Heyran kesek bi qasî min rojî û nimêjê pêknayîne û ji bo axretê naxebite. Eva li gor te ez buhiþtî me. Ka tu keça xwe bide min û her heftê Horiyê min ji te re...” |