PDK - XOYBUN
ANADiL
ANADiL Dilini yaşat ey okuyucu Ne dilsiz kişi olur, ne ulus Kentten köye şöyle bir in Bak dilin ne hoş, ne zengin Bak ne tatlı anadil Ne deĝerli ve saygın Söcükleri nazik, sesleri hafif Yabancı sözcük gırtlaĝa takılır Dilini daha da durala, tatlandır Kürtçe konuş baĝır-çaĝır Hep yaz, kitaplar hazırla, dolsun Kitaplıklar her yerde, aĝzına kadar …………………………. Yüzlerce, binlerce yıl dilimiz Bizim gibi tutsak kaldı Ne denli kahraman ve yiĝit ki Yenilmedi kılıca ve mızraĝa Korudu kendini, boyun eĝmedi Sözcükler yarattı yeni yeni Eĝer biraz toz ve pas da sinmişse Onun suçu deĝil, biz geç davrandık Masal, siir ve folklorla dilimiz Ün yapmış, gelişip zenginleşmiş Mısrada yoksul sayma onu Ünü için Hasari yeter Cıziri ve hani, o yiĝittir o Dicle, Zap ve Aras gibi o Siyahpuş´a, Nali´ye Bati´ye bir bak Miksi´yi, Nuri´yi Haci´yi oku …………………………… Yakutu, elması, inciyi mısralarla Öldüler, bir güzel düzenlediler Dil gelinine sundular onu Güzel dilimizi geliştirdiler CîGERXWîN ___________ |
Fermo, li vir mizeke ! 
