Helbesta, Ciwanê Abdal : Rojana Jînê Rojana Jînê Rojana jînê , çendî te piþt li min xûzkir Serî li min danî ber pûta û min yûzkir Çend pelopel xamam bi tarî þev rist xêzkir Lê tenê mehder li dû bimrim temen dûzkir Xweþ dizanim min ji vê jînê negirt tu dox Pir min xwar û daqurtandî tal û zivr û zox Çend pel - sipî nivîsîm b’ keser û ah û ox Mehder tenê bawerim wan riwê min boz kir Bimrim kêm zêde mefer tune ,ruhek bê guþt Wêne kalekî ciwan , navêm herem bihuþt Bim Nersîs an Xanê an ew Gurî yê rûþuþt Pûtek li bin çend gotin: Ez dimînim sozkir Piþt bimrim belbî serîk kevir çêke ji rox Li gasînek tenha þipya dimîne l’ dûm qox Þînahî , dêmên bedew , av û xuþîna box Mehder , ezê bimînim latek kevir pozker Poz bilind û anî beþ , ziq dinêre gerdûn Pir perî û sîpên ciwan .. ew tên û diçûn Hey felek biçek deyax: Kî ji me serxwebûn Çerxa te çendî hêra -mehder ristam foz kir Hey lê jîna þêrîn .. çendek aram û deyax Dijwar buhirt her xwarin bêjimar key ûdax Bi xêra van çend got û rist-xêzan mame sax Abdal bi xêza avê nivîst çend rûpel þozkir Xewþ dibêjim ku çerxa felek dizîvire Geh li jore geh li binî, bi xwe difire Ne xweþî dimîne ne êþî.. her ew vire Bi hest û raman û wênek ez-bûme qozkir Li jîn, nakim jî te sûd , ta dem bizîvire Gihayê hundur tale.. çawa bê b’guhere Pêxember li nîv gelê xwe ew bê bawere Çend derewe ta daxî ro û hîv ger dozkir Mixabin dilo.. ger derew derketin cîhan Çawa li xwe deynim vê bêjim: em ne gihan ji xwer bêjim. li dû xwe bêjim yek ji dehan ABDAL ser rûwê axê lîst-nivîst xwe tozkir. -2000 - Ciw@nê ABDAL Ciwanê Abdalhttp://www.pdk-xoybun.com |