De rabe XanêDe rabe XanêKarker; Êdi vegeryabûn ji ser karê xwe:Bênder lý ba kirbûn û êdî debra xwe yî hezar salan, rakirbûn ji erdê. Kinc ên xwe yî bi qirêj avêtibûn. Û,êdî kinc ên xwe yî nûjenî, li ser bejn û bala xwe girêdabûn. Bûkek,jý xwe re xwastibûn ji can û dil de. Govendek herî mezin li darxistibûn. Keç û xort ên evîndar ketibûn dest hev, êdî çand û huner pêþkêþ dibû. Memyana waha bangdikir in: - DE RABE XANÊ -De rabe Xanê, rabe;Rûniþtandin ji me re nabe. Bavêj e kul û kerba; Govend, bê te geþ nabe. Îro dîlan a me ye, cejn û þahî a me ye; Bilind bûye al ên me, roja hebûna me ye. Keç û xort xemilînin, helbest an ji hev re dixwîn in; Dest û mil danin hevdû, qahra salan dirjînin. Rabe çav an bide ber kil, bejn û balê girêde; Dest ên xwe bide dest ê min, em ji berbû an bilîrîn in. Bajarê Ezmir, 03. 01. 1998 Helbest û muzîk, Îsmet Dax ( Dað ) medicagyapim@hotmail.com Îsmet Dax ( Dað )medicagyapim@hotmail.comhttp://www.pdk-xoybun.com |