PARTIYA DEMOKRAT´A KURDISTAN - XOYBUN PDK - XOYBUN
22.04.1898 — 22.04.2014, Salvegera, 116 Saliya Rojnamevaniya Kurdî, Ya Bi Navê Kurdistan Pîroz be !
Partîya Demokrat a Kurdistan — Xoybun
P D K — XOYBUN
22.04.1898 — 22.04.2014
Ez, li ser navê Malpera ; www.pdk-xoybun.com ê, www.xoybun.com ê û li ser navê Partîya Demokrat a Kurdistan — Xoybun ( P D K — XOYBUN ) ê, Salvegera, 116 Saliya, Rojnamevaniya Kurdî, Ya Bi Navê Kurdistan, bi Dilekî germ, Pîroz dikim. Di dîroka Kurdistanê da, kesên Kurdistanî, herdem, di warê Rewþenbîrî da, xizmetên curbecur kirine û di rêyê ya Kurdewarî da, Þehîd bune... Þehîdên Kurdistanê, yên berîya vê demê û yên hetanê îro, bi bîr tînim û tevkujînên, li hemberê Kurda, li Kurdistanê û yên li dervayê Kurdistanê buye, hemuyan, Þermezar dikim...
Kurdistanîyên Hêja : Rojnameya yekem ya di dîroka Kurdistanê de, di 22’yê Avrêla (Nîsana) sala 1898’an de, ji aliyê hêla Mîqtad Bedirxan û Celadet Elî Bedirxan ve li Qahîreyê, li paytexta Misirê hate weþandin...
Piþtî zexta Osmaniyan a li ser Misrê, Rojnameya Kurdistanê ji neçarî gelek cih guherandin. Bedirxaniyan weþandina rojnameya Kurdistanê li hin welat û deverên Ewrûpayê, mîna Cenewre, London û Folkstonê domandin. Piþtî Mîdhed Bedirxan Beg, Evdirehman Bedirxan Beg xwe da bin barê derxistina rojnameyê, di 47 meh û 22 rojan de, li sirgûnê di rewþeke dijwar de 31 hejmar hatine weþandin.
Hejmarên ji 1’ê ta 5’an li Qahîreyê, ji ya 6’an ta 9’an li bajarê Cenewreya Swîsreyê, ji ya 20’an ta 23’yan li Qahîreyê, hejmara 24’an li Londonê, ji 25’an ta 29’an li Folkistona Baþûrê Îngilîstanê û ji hejmara 30’yî ta 31’ê li Cenewreyê hatine weþandin.
13 Nîsan 1909 Rojnameya "Kurdistan" ji aliyê Osmaniyan ve hate girtin.
116 Saliya Rojnamevaniya Kurdî, Ya Bi Navê Kurdistan Pîroz be !
Rojnameya yekem ya di dîroka Kurdistanê de, di 22’yê Avrêla (Nîsana) sala 1898’an de, ji aliyê hêla Mîqtad Bedirxan û Celadet Elî Bedirxan ve li Qahîreyê, li paytexta Misirê hate weþandin.
Bi minasebeta 116 saliya rojnamevaniya kurdî û salvegera derketina hejmara yekê ya rojnameya KURDISTAN-ê, ku ew destpêka xebata qelem û hîmê projeya rewþenbîriya neteweya me tê bibîrkirin û qebûl kirin. Ez ji dil, pîrozbahiyên germ pêkêþî tevaya rojnamevanên Kurdistanê dikim û hêvîya serketina ji bo wan dixwazim.
Hêvî dikim, rewþembîr, ronekbîr û ronamevanên Kurd li Kurdistanê û li dervayê Kurdistanê bi Pênusên ( Qelemên ) xwe yên rengîn, dîtin û nêrînên curbe cur, berjewendî, armanc û ragihandina kurdî ber bi ragehandineke armancdar ve bibe.
Ez hêvîdarim ku mesaja xebata rojnamevaniya kurdî, bi rengekî þaristanî û bi berçavkirina qeyde û pirensîpên rojnamevanî encam bidin. Disa ez hêvîdarim ku rewþembîr, ronekbîr û ronamevanên Kurd li Kurdistanê û li dervayê Kurdistanê, rola xwe ya bi bandor weke deshilata çarê di avakirina civakekî medenî û raya giþtî de bi lehîze.
Tenê rewþembîr, ronekbîr û ronamevanên Kurd, li Kurdistanê û li dervayê Kurdistanê dikare, kêmasîyên di nava civaka Kurda jî destnîþan û çareser bike.
Hewceye rewþembîr, ronekbîr û ronamevanên Kurd, bi hîsên Kurdewarî li Kurdistanê û li dervayê Kurdistanê, di xizmeta gelê me, yên curbe curda da be.
Ez careke din hêvîya serfirazî yê û pêþveçûnê, ji bo rewþembîr, ronekbîr û ronamevanên Kurd dixwazim. Kêyfxwaþ û serbilindîm bu xwediyên van qeleman, mil bi mil bi pêþmergeyên dilêr û qehremanra xebat kirine. Hêvîme hemî qelemên azad û qelemþorên Kurdistanê jî her di xizmeta berjewendîya netewa Kurda be.
Kurdistan, rojnameyik sala 1898êde Qahîre, hêla Mîqtad Bedirxan û Celadet Elî Bedirxan derketiye. Kurdistan rojnameya yekemîn bi kurdî bû.
Rojnameya KURDISTANÊ di 22’yê Avrêla ( Nîsana ) sala 1898’an de, ji aliyê Mîqdad Mîdhed Bedirxan ve li Qahîreyê, li paytexta Misirê hate weþandin. Destpêka weþandina Rojnameya Kurdistanê, mîna xebateke neteweyî û rewþenbîrî tê nirxandin.
Piþtî þoreþa 1789’an a Fransayê, raman û giyana netewayetî li seranserê welatên Ewrûpayê belav bû. Di nav demeke kin de, ev raman mîna lehiyekê li cîhanê belav bû û bêguman ku Împaratoriya Osmanî û gelên ku di bin desthilatdariya wan de dijiyan, mîna ereb, alban ( arnawid ), bulxar û tirk bi xwe jî ketine ber vê lehiyê.
Piþtî têkçûna Serhildana Bedirxaniyan a sala 1847’an, Dewleta Osmanî malbata Bedirxaniyan sirgûnî Qahîreya paytexta Misirê dike. Mîqdad Mîdhed Bedirxan beg li wir dest ji kar û xebatên netewayetî bernade û xebatên xwe yên rewþenbîrî didomîne. Rojnamegeriya kurdî jî cara yekem bi van xebatên Mîdhed Beg û weþandina Rojanameya Kurdistanê, dest pê dike.
Ev rojnameya yekem e di dîroka Kurdistanê de. Her wiha, gelê kurd wê demê hem ji aliyê fîzîkî, hem ji aliyê çandî û ramanî, hem jî di warê ziman û gelek aliyên din de têkoþîna man û nemanê dida, li hemberî êrîþ, zilm û zordariya desthilatdaran. Taybetî û grîngiyeke din a mezin a rojnameya Kurdistanê jî ev bû ku, di demeke wiha de hate weþandin. Lewre pêdiviyeke mezin a gelê kurd bi danûstendin, nûçe, ragihandin û bi çand û hunera xwe, bi zimanê xwe hebû.
Rewþenbîr û mîrê mezin ê gelê kurd Mîqdad Mîdhad Bedirxan ev valahî dît û bi ked û kespeke bêhempa ev valahî bi weþandina rojnameya Kurdistanê dagirt û pê re jî bû destpêkek, bû dîrokeke giranbiha.
Mîqdad Mîdhed Bedirxan, bi xwe sedema weþandina rojnameyê wiha tîne zimên : ”Li dinyayê çiqas Misilman hene di gund û bajarên hemiyan de dibistan û rojname hene. Bûyerên li dinyayê diqewimin di van rojnameyan de tên nivîsîn. Lê mixabin Kurd ji rojnameyekê bê par in û nizanin di dinyayê de çi diqewime, cîranê wan Mosqof çawa ye dê çi bike. Loma di riya Xwedê de min ev rojnama ha nivîsî. Bi îzna Xwedê Teala ji niha pê ve di her panzdeh rojan de ezê rojnameyekê binivîsim. Min navê wê kiriye KURDISTAN. Di vê rojnameyê de ezê qala qenciya zanyariyê û têgihîþtinê bikim; li ku derê mirov fêr dibe, li ku derê xwendingeh û dibistanên qenc hene, ezê nîþanî kurdan bidim; li ku derê çi þer dibe, dewletên mezin çi dikin, çawa þer dikin, tîcaretê çawa dikin; ezê qala hemûyan bikim."
Mîqdad Mîdhed Bedirxan di sergotara yekem a rojnameya KURDISTAN’ê de li ser rewþa aborî û civakî ya gelê kurd jî radiweste.
Piþtî zexta Osmaniyan a li ser Misrê, Rojnameya Kurdistanê ji neçarî gelek cih guherandin. Bedirxaniyan weþandina rojnameya Kurdistanê li hin welat û deverên Ewrûpayê, mîna Cenewre, London û Folkstonê domandin. Piþtî Mîdhed Bedirxan Beg, Evdirehman Bedirxan Beg xwe da bin barê derxistina rojnameyê, di 47 meh û 22 rojan de, li sirgûnê di rewþeke dijwar de 31 hejmar hatine weþandin.
Hejmarên ji 1’ê ta 5’an li Qahîreyê, ji ya 6’an ta 9’an li bajarê Cenewreya Swîsreyê, ji ya 20’an ta 23’yan li Qahîreyê, hejmara 24’an li Londonê, ji 25’an ta 29’an li Folkistona Baþûrê Îngilîstanê û ji hejmara 30’yî ta 31’ê li Cenewreyê hatine weþandin.
13 Nîsan 1909 Rojnameya "Kurdistan" ji aliyê Osmaniyan ve hate girtin.
Emê, bi avakirina Kurdistan a mezin, dagirkerên Kurdistan ê, ji ser axa Kurdistan ê, bavêjin der û dawî li Saltanat û Heytehola wan bînin. Emê, komarên wan, hilþînin û desthilatîyên wanên gemar, bikin tarîtî ya dîrokê...
Xuþk û Bira yên Hêja !
Ji boy aþîtîya Cîhanê, hewceye em, dawî li þeþ devletên îro, -Tirkiye, 2-Îran, 3-Ýraq û Kuweyt ê, 4-Surîye, 5-Azarbeycan û 6-Lûbnanê '', bînin, Çend Welatên Gelên Arî lê dijîn tevê Nexþê Kurdistan ê bikin û wekê Împaratorî ya Medya yê, Kurdistan mezin, çê bikin. Û paþê jî, emê Kurdistana Piroz, bikin Kele ya Demokrasî yê...
Di vî pirojê da, Nexiþê Kurdistana mezin, digîhî je, Ewropa yê. Hewceye, her Kurdên, bi xîret û mêrxas, beþdarê, ramana, Kurdistan a mezin be.
Em hêvînin, partî û rêxistinên Kurdistan ê, dest bavêjin, piroje ya Kurdistanek Federe, ya wekê Almanya yê. Ango, li her pênc perçeyên Kurdistan ê rista ( sîstema ) Federe, pêk were. Dibê Kurd, bi dagirkerên Kurdistan ê ra ne, Kurd, bi hevra, devletek Federal, pêk bîne.
Em hêvînin, zaravayên Kurdî, Loranî, Goranî, Soranî, Kurmancî, Hewramî, Zazakî û hwd, di Kurdistanek Federe da xurt û geþ bive...
Kurdistanîyên Hêja :
Alî Cahît Kiraç : Kurdistanîyen hêja, werin, beþardarê PDK-XOYBUN ê bin, em, bi hevra, Kurdistana Mezin, avakin û ruhê Þêhîdên Kurdistanê, þad bikin...
• Ez, li ser navê Malpera ; www.pdk-xoybun.com ê, www.xoybun.com ê û li ser navê Partîya Demokrat a Kurdistan - Xoybun ê, bang li kevneþopên PDK ya 1965 ê û bang li kesên Kurdistanî dikim, beþdarê PDK-XOYBUN ê bin, em bi hevra, axa Kurdistana pîroz rizgar bikin...
• Dubare, bang li kevneþopên PDK ya 1965 ê û li her kesên Welatparêz û Kurdistanî dikim, bi endamtî, beþardarê PDK - XOYBUN'ê bin, Partîya xwa ya PDK ê, xurt û zindî bikin. PDK - XOYBUN, berdewama PDK ya 1965'a ye û dixwaze, bi zindîbuna PDK ê ra, bi avakirina Kurdistana mezin, ruhê Þehîdên Kurdistan ê, þad bike...
• Ez hêvîmim, partî û rêxistinên Kurdistan ê, dest bavêjin, piroje ya Kurdistanek Federe, ya wekê Almanya yê. Ango, li her perçe'yên (Herem'ên) Kurdistan ê, rista ( sîstema ) Federe, pêk were. Dibê Kurd, bi dagirkerên Kurdistan ê ra ne, Kurd, bi hevra, devletek Federal, pêk bîne.
• Disa, hêvîmim, zaravayên Kurdî, Loranî, Goranî, Soranî, Kurmancî, Hewramî, Zazakî û hwd, di Kurdistanek Yekgirtî û Federe da, xurt û geþ, bive...
• Ez amademe, bi welatên Emperyal ra, Peymanek pêk bînim... Di vî peymanê da, 200 sal, berjewendîya welatên Emperyal, hebe û Kurdistan jî, heta hetayê, azad be...
• Eger, welaten Emperyal, ji bo avakirina, Kurdistana Mezin, alîkarî bide me, wê demê, emê jî, 200 sal, qezenca, ser-erd ê û bin-erd ê, Kurdistanê, ji % 50 yê, bidin wan, welatên hevkarên xwe û emê, 200 sal, Lula Neftê jî, ji wan, welatên hevkarên xwe ra, vekin... Emê, ji bo parastina Kurdistanê, ji Artêþa Kurdistanê ra, 80 Mîlyon, Dabançe, Tifing'ên herê Moderin, Rokêt'ên, Antî-Panzer û Fûze'yên, Antî-Tîyare û hwd, ji wan, welatên hevkarên xwe, bikirin...
Kengê Kurdekî Were Kuþtin, Hun Jî Sê Zarokan Çêkin ! . .
Gelê Xuþk û birayên Kurd, neyarên Kurda û dagirkerên Kurdistanê bi sed salane, Bira, Bav, û Xuþkên me Kurda bi þiklên curbecur dikujin. Dibê em dev ji tolhildanê bernedin. Ango hewceye em mafên xwayê Tol Hildanê bikar bînin.
Gelê Xuþk û birayên Kurd, dema neyarên Kurda û dagirkerên Kurdistanê, Kurdekî kuþt, hun jî bi cengawerî tol hilanîn ( heyf hilanîn ) bigirin.
Gelê Xuþk û birayên Kurd, kengê Kurdekî bi destê neyarên netewa Kurd were kuþtin, hun jî, di þuna wî kesê þehîd da, sê zarokan çêkin !...
Gelê Xuþk û birayên Kurd, dema hun nu dizewicin, an cêvî an jî sêber zarok bînin dinê !...
Gelê birayên Kurdên li Kurdistan ê û Kurdên li seranserê Cîhanê, hetanê sala 2113 yê, ango hetanê sed salê kî, bi kêmasî, sê an jî çar Jin bînin, ango sê caran an jî çar caran bizewicin, bila jimara Kurda, li Kurdistanê û li seranserê cîhanê, zêde be. Dakû em, bikaribin, li hemberê dagirkerên Kurdistan ê, xwe biparezin û em li hemberê Teknolojî ya îro wenda nebin !...
Yarê bixun e sitranê dîlanê.
Dilê min birîn e lê dilovanê.
Min dil da te bejn zirava halanê.
Hey endam bi vejînî wer e xoybun.
Ji çîya û deþt nalin tê ax yarê.
Boy te dilê min jan da birîndarê.
Li warê me derman gulê baharê.
Hey endam bi vejînî ver e xoybun.
Mezra botan warê mîr û mîrekê.
Mem got, em nevin çîroka dîrokê.
Tarîya zîndan ronîk e jîrekê.
Hey endam bi vejînî ver e xoybun.
Kanê mezra botan xwazil bi berê.
Mem çubu warê Zîna evîndarê.
Fesadê wan bu sebebê kederê.
Hey endam bi vejînî ver e xoybun.
Sê Ehmed û Xecê çu ser zozanê.
Wekê kevok bu li çîyay Sîpanê.
Xezal xun berda ser bejn û fîstanê.
Hey endam bi vejînî ver e xoybun.
Zarok roda çu ji ber þîpa avê.
Hilanîy e dengê þîna dêw bavê.
Bîr anî Helepçê dil bu wek þevê.
Hey endam bi vejînî ver e xoybun.
Neyar hat boy qirkirina Dêrsim ê.
Hovîtî kirin li Muþ û Amed ê.
Xun rijandin li Zîlan û Qoçgîr ê.
Hey endam bi vejînî ver e xoybun.
Boy Kurdistan li ber gule baran ê .
Hunandîy e vejînî û xoybun ê.
Boy Partî Demokrat a Kurdistan ê.
Hey endam bi vejînî wer e xoybun.
Hezar salê, Dagirkerên Kurdistan ê, Bav û Kalê me, bi þiklên Curbe-cur kuþtine. Dema em, Kurdistana mezin, çê nekin, ewên hîna, Hezar salên din jî, me û Zarokên me, bi þiklên Curbe-cur, bikujin. Divê em, dawî li þeþ devletên îro, ''1-Tirkiye, 2-Îran, 3-Ýraq û Kuweyt ê, 4-Surîye, 5-Azarbeycan û 6-Lûbnanê '', bînin Çend Welatên Gelên Arî lê dijîn, tevê Nexþê Kurdistan ê bikin û wekê Împaratorî ya Medya yê, Kurdistan mezin, çê bikin. Û paþê jî, emê Kurdistana Piroz, bikin Kele ya Demokrasî yê...
Partîya Demokrat a Kurdistan — Xoybun 
Rojnameya yekem ya di dîroka Kurdistanê de, di 22’yê Avrêla (Nîsana) sala 1898’an de, ji aliyê hêla Mîqtad Bedirxan û Celadet Elî Bedirxan ve li Qahîreyê, li paytexta Misirê hate weþandin.
Ey Þehîdên, Lor û Gorî.
Yarê bixun e sitranê dîlanê.
Hun, bi xêr hatin. 
Her Bijî, Kurd û Kurdistan. 
